© ks. Ireneusz Węgrzyn
 

 

1 stycznia 2015 r. - Nowy Rok - Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi
Kiedy z niepokojem patrzymy w przyszłość, pytając o to, co przyniesie 2015 rok, Kościół w liturgii przypomina nam, że Bóg jest kochającym Ojcem - Tatusiem (ABBA), który nigdy nie przestaje patrzeć na swoje dzieci i im błogosławić. Stawia także przed nasze oczy Maryję, która będąc Matką Boga, jest także naszą ukochaną, troskliwą Mamą.
Sylwester i Nowy Rok sprzyjają refleksjom o upływającym czasie i o starzeniu się, ale warto przypomnieć sobie, jak dobrze być dzieckiem Boga i Maryi. I jak dziecko rzucić się Im w ramiona.

31 grudnia 2014 r. - Środa w Oktawie Bożego Narodzenia
"Na początku było Słowo (...) Wszystko przez Nie się stało" (J 1,1.3). Słowo Boże ma tak ogromną moc, że sam Bóg utożsamia się z Nim i nazywa siebie Słowem. Ta moc jest i zawsze będzie pełna miłości, bo "Bóg jest Miłością" (1J 4,8). SŁOWO = BÓG = MIŁOŚĆ.
Stąd bardzo mocne zobowiązanie dla nas, by każde nasze słowo było słowem pełnym obecności, mocy i miłości Boga. By nasze słowa zawsze budowały, nigdy niszczyły. By łączyły, nie rozpraszały.

30 grudnia 2014 r. - Wtorek w Oktawie Bożego Narodzenia
Prorokini Anna, obecna przy Ofiarowaniu Jezusa w jerozolimskiej świątyni, "nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą" (Łk 2,27).
Czym jest owo służenie Bogu postem i modlitwą? To zaangażowanie całego człowieka - duszy i ciała - w służbę Bogu. Modlitwa myśli, ust, uczuć - to zaangażowanie duszy. A post, czyli np. rezygnacja z przyjemności - to zaangażowanie ciała.
Warto wspomnieć słowa Jezusa, że najcięższe zło "wyrzuca się tylko modlitwą i postem" (Mt 17,21).

29 grudnia 2014 r. - Poniedziałek w Oktawie Bożego Narodzenia
Maryja i Józef przynieśli Jezusa do świątyni, by Go ofiarować Panu, ponieważ "Tak jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu." (Łk 2,23) Nie oznaczało to jednak pozostawienia Jezusa w świątyni na zawsze. Po skończonej uroczystości zabrali Go do domu i wychowywali aż do dorosłości.
Co to oznacza dla nas? Czasem boimy się wyznać Bogu, że oddajemy się Mu całkowicie, gdyż obawiamy się konsekwencji takiej decyzji. Tymczasem oddanie Bogu nie musi wcale oznaczać siedzenia od rana do wieczora w kościele, wielogodzinnych modlitw, czy wstąpienia do zakonu lub seminarium duchownego. Można być do dyspozycji Boga w rodzinie, w pracy, w szkole, w parku, w samochodzie. Po prostu wszędzie. Ofiarowanie się Bogu to oddanie Mu swojego umysłu, serca, oczu, uszu, ust, rąk, nóg, uczuć. By On przez nas mógł kochać, mówić, słuchać, działać.

28 grudnia 2014 r. - Niedziela Świętej Rodziny
Co znaczy "Święta Rodzina"? Co znaczy, że rodzina jest święta? Tylko jedno - że Jezus jest w niej pełnoprawnym domownikiem, nie gościem.
Nie wolno Boga traktować jakby był świąteczną choinką, którą na pewien czas wnosimy do domu, ozdabiamy, chodzimy wokół niej, cieszymy się jej obecnością. A po świętach wyrzucamy na śmietnik jako rzecz zupełnie nam niepotrzebną. I na rok mamy święty (?) spokój.

27 grudnia 2014 r. - Święto św. Jana, apostoła
W trzecim dniu Oktawy Bożego Narodzenia słyszymy w liturgii ewangeliczny opis przybycia Jana do pustego grobu po zmartwychwstaniu Jezusa (J 20,2-8).
Czasem - w żartach albo na poważnie - debatujemy o tym, które święta są ważniejsze: Boże Narodzenie czy Wielkanoc. Trzeba pamiętać, że nie byłoby Zmartwychwstania bez Bożego Narodzenia, ale też Boże Narodzenie nie miałoby sensu, gdyby Chrystus nie zmartwychwstał. Oba te wydarzenia wzajemnie się uzupełniają. I ważne jest, by one ciągle w nas trwały - by w Boże Narodzenie cieszyć się Zmartwychwstaniem, a na Wielkanoc radować Wcieleniem.
Odpowiedź na pytanie o wagę świąt może być tylko jedna: najważniejszy jest Jezus Chrystus, który się narodził, który zmartwychwstał, i który pragnie przebywać w naszych sercach także pomiędzy świętami.

26 grudnia 2014 r. - Święto św. Szczepana, męczennika
Chrześcijanin powinien być człowiekiem cierpliwym. W świecie, w którym wszyscy ciągle gdzieś pędzą, ciągle się spieszą i na nic  - zwłaszcza dla swoich najbliższych - nie mają czasu, ludzie cierpliwi są naprawdę na wagę złota.
Może więc warto jako prezent dla nowonarodzonego Jezusa ofiarować postanowienie spędzania więcej czasu z rodziną i przyjaciółmi.
Jezus obiecuje: "Kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony" (Mt 10,22).

25 grudnia 2014 r. - Boże Narodzenie
"Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. (...) A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas." (J 1,1.14)
Czytając Pismo Święte można zauważyć, że niektóre słowa Pan Bóg lubi bardziej niż inne. A nawet więcej - lubi je tak bardzo, że się wręcz z nimi utożsamia. Bóg lubi słowo "miłość", więc kocha i jest Miłością (1J 4,8). Bóg lubi słowa "prawda" i "życie", więc zawsze mówi prawdę, kocha życie i jest Drogą, Prawdą i Życiem (J 14,6). Bóg lubi słowo "jestem", dlatego zawsze jest z nami, a nawet Jego imię objawione Mojżeszowi brzmi "Jahwe", to znaczy "Jestem" (Wj 3,14). Bóg kocha słowo "dziecko", dlatego jest dla nas Ojcem, a także przyszedł na ziemię i stał się dzieckiem narodzonym w Betlejem.
Nauka dla nas jest taka, by i w naszym życiu słowa stawały się ciałem. By nie było rozdźwięku między słowem a życiem.

24 grudnia 2014 r. - Wigilia Bożego Narodzenia
Nie ma w całej Biblii tekstu, który byłby bardziej odpowiedni do odczytania w Wigilię, jak właśnie Kantyk Zachariasza (Łk 1,67-79). Uwielbienie Boga, który "lud swój nawiedził i wyzwolił", który realizuje obietnice ogłoszone przez proroków, który wyrywa "z mocy nieprzyjaciół", który przychodzi "jak Wschodzące Słońce, by oświecić tych, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają".
Wszystko to staje się ciałem w noc Bożego Narodzenia.