|
11 stycznia 2015 r. - Niedziela Chrztu
Pańskiego
Kilka razy w roku w liturgii mamy okazję dokonać odnowienia
przyrzeczeń chrzcielnych. W związku z tym można
postawić dwa pytania:
1) Dlaczego warto to robić? -
Ponieważ nasza pamięć jest zawodna. Ponieważ nasza gorliwość w wypełnianiu
zobowiązań jest ulotna. Ponieważ podczas chrztu czynili to w naszym
imieniu rodzice, a teraz mamy możliwość osobistego podjęcia decyzji.
Ponieważ powtarzanie pomaga lepiej zapamiętać, do czego się
zobowiązaliśmy.
2) Dlaczego lepiej nie czynić tego zbyt
często? - Żeby nam to nie spowszedniało, byśmy nie popadli w
rutynę. By każdorazowe odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych naprawdę
łączyło się z wtuleniem się w otwarte ramiona
Ojca i usłyszeniem słów: "Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam
upodobanie" (Mk 1,11).
10 stycznia 2015 r. - Sobota
Scena z synagogi w Nazarecie (Łk 4,14-22) jest bardzo
wymowna. Kiedy Jezus skończył czytać fragment proroctwa Izajasza,
"oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione. Począł więc mówić do
nich". Jest w każdym z nas wielki głód patrzenia na Boga i
słuchania Go. Trzeba tylko przestać mówić: "Ja nie mam na nic czasu",
zwolnić zawrotne tempo życia i otworzyć szeroko oczy i uszy swojego
serca.
9
stycznia 2015 r. - Piątek
Wydawać by się mogło, że apostołowie, którzy niemal przed
chwilą widzieli cudowne rozmnożenie chleba i ryb - pięć bochenków i
dwie ryby na pięć tysięcy mężczyzn z rodzinami - nie powinni być
zdziwieni widokiem Jezusa chodzącego po wodzie. A jednak myśląc, że to
zjawa, zaczęli krzyczeć ze strachu. Dopiero wejście Jezusa do łodzi i
słowa "Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się!" napełniły ich serca pokojem
i pomogły uwierzyć (Mk 6,45-52).
W naszym życiu też jest podobnie - mimo wielu dobrodziejstw
doświadczonych od Boga ciągle jesteśmy niedowiarkami. Na szczęście
Jezus nie odwraca się od nas i ciągle chce wsiąść do naszej łodzi.
8 stycznia 2015 r. - Czwartek
Można sobie wyobrazić ogromne zdziwienie i zaskoczenie uczniów,
kiedy widząc tłumy głodnych ludzi przyszli do Jezusa z gotowym
scenariuszem rozwiązania trudnej sytuacji ("Odpraw ich. Niech idą do
okolicznych osiedli i wsi, a kupią sobie coś do jedzenia"), a On im
nakazał: "Wy dajcie im jeść." (Mk 6,34-44)
My też sporo w życiu planujemy, a Bóg czasem zmienia te plany, co
skutkuje nierzadko naszym buntem lub przynajmniej niezrozumieniem.
Warto jednak pamiętać, że to On jest Bogiem, i że jest mądrzejszy od
nas. Warto Mu zaufać.
7 stycznia 2015 r. - Środa
Po uwięzieniu Jana Chrzciciela przez Heroda Jezus "usunął
się do Galilei". Tam jednak nie miał spokoju, bardzo szybko
"zaczął nauczać w tamtejszych synagogach, (...) przynoszono też do
Niego wszystkich cierpiących" (Mt 4,12-25).
Skoro życie nas - chrześcijan ma być naśladowaniem Jezusa, to z
pewnością o "świętym" spokoju możemy zapomnieć. Ale to się nam opłaca,
bo im bardziej teraz się zmęczymy dla Jezusa, tym piękniejszy
odpoczynek On dla nas przygotuje w wieczności.
6 stycznia 2015 r. - Objawienie Pańskie -
Święto Trzech Króli
Tajemniczy przybysze, których Ewangelia nazywa "Mędrcami ze
Wschodu" zobaczywszy Jezusa "upadli na twarz i oddali Mu pokłon"
(Mt 2, 1-12). Bo prawdziwa mądrość rozumie, kim jest Bóg i jak
bardzo jest On ludziom potrzebny.
Dziś dość często można wyczytać w Internecie zjadliwe komentarze ludzi,
którzy właśnie w imię mądrości odmawiają złożenia pokłonu przed Bogiem.
Tylko czy to jest mądrość, czy głupota?
5 stycznia 2015 r. - Poniedziałek
Powołanie apostołów Filipa i Bartłomieja (J 1,43-51) ukazuje
Jezusa jako kogoś, kto dopuszcza ludzkie wątpliwości. Bóg liczy się z
tym, że człowiek nie zawsze potrafi od razu zaufać. Ale jednocześnie
oczekuje od człowieka, by mając wątpliwości, nie opuszczał rąk, nie
rezygnował, lecz tym bardziej wytężał siły, by znaleźć odpowiedź na
trudne pytania.
4 stycznia 2015 r. - II Niedziela po Bożym
Narodzeniu
Jezus Chrystus jest Słowem Ojca do ludzi, a jest to słowo, które ma
przeogromną moc czynienia dobra - "Na początku było Słowo. (...)
Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało. (...) W
Nim było życie." (J1, 1-18)
Nasze słowa też mają wielką moc - mogą budować lub burzyć, łączyć lub
dzielić, ożywiać lub zabijać. Wybór należy do nas.
3 stycznia 2015 r. - Sobota
Jan Chrzciciel bezbłędnie rozpoznał w Jezusie oczekiwanego Mesjasza,
mimo że wokół były ciągle tłumy ludzi. Jak to możliwe? Sam Jan daje
takie świadectwo: "Ujrzałem Ducha, który jak gołębica zstępował z
nieba i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie
posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: Ten, nad którym ujrzysz
Ducha zstępującego i spoczywającego nad Nim, jest Tym, który chrzci
Duchem Świętym. Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem
Bożym." (J 1,29-34)
Płynie stąd ważna lekcja dla nas - trzeba być otwartym na dobre
natchnienia płynące od Boga. Mimo tłumów ludzi nas otaczających i
ogromu spraw, jakimi żyjemy na co dzień, trzeba wsłuchać się w ciszę,
by usłyszeć Boga.
2 stycznia 2015 r. - Piątek
Jan Chrzciciel pytany o to, czy jest oczekiwanym Mesjaszem, stanowczo
oświadczał, że jest tylko wysłannikiem, który ma przygotować drogę Panu,
że idzie za nim ktoś o wiele potężniejszy (J 1,19-28). Warto brać
z niego wzór pokory. W czasach, gdy ludzie samych siebie czynią bogami,
Jan jest przykładem człowieka, który zdaje sobie sprawę z własnych
ograniczeń, i wie, że tylko Bóg jest w stanie wypełnić
puste miejsca w jego duszy.
|
|
