© ks. Ireneusz Węgrzyn
 

 

2 kwietnia 2016 r. - Sobota w Oktawie Wielkanocy
Mimo że całe trzy lata Jezus uczył swoich apostołów, tłumaczył im, na czym polega Jego misja, przygotowywał ich do swojej śmierci i zmartwychwstania, ci niestety nie byli skorzy do wierzenia, że On naprawdę żyje. Kiedy więc spotkał się z nimi, "wyrzucał im brak wiary i upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego" (Mk 9,14). Ale mimo niewiary uczniów, rozesłał ich na cały świat z misją głoszenia Dobrej Nowiny. Właśnie na zaufaniu Boga człowiekowi - mimo jego słabości - polega wielkość Miłosierdzia Bożego.

1 kwietnia 2016 r. - Piątek w Oktawie Wielkanocy
Scena nad jeziorem opisana przez św. Jana (J 21,1-14) może nas nauczyć kilku ważnych rzeczy.
Bóg mówi do nas nie tylko za pomocą wzniosłych słów, ale także przez zwykłe wydarzenia naszej codzienności, np. przez połów ryb przemówił do apostołów. Trzeba tylko szeroko otworzyć oczy serca i umysłu, by dostrzec Jego działanie.
Bóg nie zawsze działa zgodnie z ludzką logiką i ludzkim poczuciem hierarchii. To św. Jan, najmłodszy i najmniej ważny z apostołów, rozpoznał Jezusa nad jeziorem. Zawstydził Piotra i pozostałych "starych" uczniów. To on wytrwał w Wielki Piątek pod krzyżem, podczas gdy "starzy" pochowali się ze strachu. Warto, by "starzy" nie tylko pouczali "młodych", ale sami od nich czegoś sie nauczyli.

31 marca 2016 r. - Czwartek w Oktawie Wielkanocy
Spotkanie Jezusa z apostołami kończy się wezwaniem do dawania świadectwa o Jego zmartwychwstaniu - "Wy jesteście świadkami tego" (Łk 24,35-48). Każdy człowiek, który czyta te słowa (lub słyszy je w kościele) powinien odebrać je bardzo osobiście. Tak jakby Jezus stał na wprost nas, wyciągał rękę w naszym kierunku, palcem wskazującym celował prosto w nas, patrzył nam głęboko w oczy i mówił: "Właśnie ciebie potrzebuję".

30 marca 2016 r. - Środa w Oktawie Wielkanocy
Warta zauważenia jest zmiana, jaka dokonała się w uczniach idących do Emaus dzięki spotkaniu zmartwychwstałego Jezusa (Łk 24,13-35). Ze smutnych i załamanych przemienili się w radosnych, pełnych energii głosicieli Dobrej Nowiny.
My też możemy przejść podobną przemianę, ale nie wystarczy teoretyczna wiedza o Jezusie i Jego zmartwychwstaniu, liczy się osobiste spotkanie z Nim.

29 marca 2016 r. - Wtorek w Oktawie Wielkanocy
Ewangelista Jan pisze, że Bóg posłał dwóch aniołów, by płaczącą przy grobie Marię Magdalenę pocieszyli wieścią o zmartwychwstaniu Jezusa (J 20,11-18).
Czy człowiek może być aniołem? Nie. Ale może być jak anioł. Wtedy, gdy pociesza płaczących i gdy głosi radość zmartwychwstania.

28 marca 2016 r. - Poniedziałek Wielkanocny
Dzieci z Parafii Świętej Rodziny od wczoraj nadsyłają odpowiedzi na pytanie konkursowe "Dlaczego jednym z symboli wielkanocnych jest zając?", przy czym odpowiadając, mają się kierować bardziej głosem serca i dziecięcą mądrością niż danymi naukowymi.
Odpowiedzi najczęściej nawiązują do skakania z radości i do zajączka z prezentami. Ale najtrafniejsza odpowiedź brzmi: "Zając jest symbolem Wielkanocy, bo ma długie nogi i szybko biega, więc szybko roznosi dobrą nowinę o zmartwychwstaniu Pana Jezusa" (Martynka, 10 lat). Jest w tym wiele racji, gdyż Ewangelia daje świadectwo pośpiechu, z jakim uczniowie Jezusa odchodzili od pustego grobu, by głosić nowinę o zmartwychwstaniu (Mt 28,8-15).

27 marca 2016 r. - Wielkanoc
W tegorocznej dekoracji świątecznej w kaplicy Parafii Świętej Rodziny najbardziej rzucają się w oczy czerwone i białe wstęgi biegnące we wszystkich kierunkach od obrazu "Jezu, ufam Tobie".  Są one rozwieszone w taki sposób, by nie było ani jednej osoby w kościele, która nie znalazłaby się w zasięgu promieni Miłosierdzia Bożego. Bo taki jest właśnie Bóg - miłosierny dla wszystkich, kochający wszystkich, umierający na krzyżu i zmartwychwstający za wszystkich.