© ks. Ireneusz Węgrzyn
 

 

3 września 2016 r. - Sobota XXII Tygodnia Zwykłego
Faryzeusze, którzy oskarżali uczniów Jezusa o łamanie szabatu, z pewnością dobrze znali historię Dawida i jego towarzyszy (Łk 6,1-5). Jest jednak różnica między znajomością Biblii a zastosowaniem jej w codziennym życiu. Historia przytoczona przez ewangelistę Łukasza niech będzie dla nas mobilizacją do likwidowania rozdźwięku między teorią a praktyką.

2 września 2016 r. - Piątek XXII Tygodnia Zwykłego
Jezus uczył, że w życiu chrześcijan jest miejsce na radość i na smutek, na jedzenie i na post, na modlitwę i na działanie (Łk 5,33-39). Ważne jest, by ludzie modlący się nie skreślali działających, i odwrotnie - by ludzie czynu nie uważali modlitwy za stratę czasu. By radośni nie potępiali smutnych, a smutni nie gasili uśmiechu wesołych. Trzeba umieć żyć obok siebie - to jest powszechność, czyli katolickość Kościoła.

1 września 2016 r. - Czwartek XXII Tygodnia Zwykłego
Opis powołania pierwszych uczniów (Łk 5,1-11) warto odczytać jako historię własnego powołania i kroczenia za Jezusem. Wszystko zaczyna się od słuchania Jezusa i zdumienia Jego nauką. Potem następuje propozycja: "Wypłyń na głębię", to znaczy: "Zrób krok dalej, zaangażuj się mocniej, zaufaj bardziej". Przychodzi też zwątpienie: "Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny" - "Ja sobie nie poradzę. Dlaczego ja? Przecież są lepsi ode mnie". Jezus odpowiada jednym zdaniem: "Odtąd ludzi będziesz łowił" - "Zaufaj Mi, ze Mną możesz wszystko".

31 sierpnia 2016 r. - Środa XXII Tygodnia Zwykłego
Jezus otwierał usta dotkniętym chorobą, niemym, sparaliżowanym, tak iż z zapałem "usługiwali Mu". Natomiast zamykał usta złym duchom, które wręcz rwały się do ubliżania Mu (Łk 4,38-44).
Warto pomyśleć o swoich własnych ustach i otwierać je wyłącznie dla dobra, a trzymać je mocno zamknięte, gdy próbują mówić o ludziach i do ludzi w sposób krzywdzący.

30 sierpnia 2016 r. - Wtorek XXII Tygodnia Zwykłego
Reakcja ludzi na cudowne uwolnienie opętanego (Łk 4,31-37) jest dla nas obrazem tego, jak reagować na wielkie dzieła Boże. Najpierw "zdumiewali się Jego nauką", następnie "mówili między sobą", by wreszcie "wieść o Nim rozchodziła się wszędzie po okolicy". Dokładnie tak samo ma być z nami - trzeba zachwycić się Bogiem, przemyśleć i przedyskutować Jego słowa, a potem głosić komu tylko się da.

29 sierpnia 2016 r. - Poniedziałek - Wspomnienie Męczeństwa św. Jana Chrzciciela
Historia męczeńskiej śmierci Jana Chrzciciela (Mk 6,17-29) winna nas skłonić do refleksji nad współodpowiedzialnością za zło. Zło uczynił nie tylko kat ścinający Jana, ale też król Herod, który wydał wyrok. Także Herodiada, która swą nienawiść do Jana zamieniła na wyrok śmierci, oraz jej córka posłusznie wykonująca polecenie matki. Także współbiesiadnicy, którzy milcząco zaakceptowali wyrok na Janie.
W naszej codzienności też dzieje się sporo ludzkiej krzywdy - nie można być obojętnym.

28 sierpnia 2016 r. - XXII Niedziela Zwykła
Bóg jako gospodarz, który wszystkich nas zaprosił na swoją ucztę (Łk 14,7-14), chętnie prosi nas o zajęcie wysokiego miejsca przy stole - "Przyjacielu, przesiądź się wyżej". Ale nie podoba Mu się, jeśli sami pchamy się na pierwsze krzesła. Pycha buduje mur między Bogiem a nami. Kluczem do przyjaźni z Nim jest pokora.