© ks. Ireneusz Węgrzyn
 

 

10 grudnia 2016 r. - Sobota II Tygodnia Adwentu
Na przykładzie Eliasza i Jana Chrzciciela Jezus tłumaczył uczniom, że Słowo Boże zawsze się spełnia, choć często inaczej niż ludzie się spodziewają. Biblijna zapowiedź, że nadejście Mesjasza poprzedzi objawienie się proroka Eliasza wypełniła się, ale w sposób ukryty - poprzez Jana Chrzciciela (Mt 17,10-13). Warto nauczyć się ufać Bogu nawet wtedy, gdy Jego obietnice spełniają się w sposób inny niż oczekujemy.

9 grudnia 2016 r. - Piątek II Tygodnia Adwentu
Adwent to czas wytężonej pracy nad jakością naszego zaufania wobec Jezusa. Ufność to między innymi gotowość przyjęcia woli Bożej, nawet jeśli będzie ona w kontrze do naszych planów i oczekiwań. Wiele razy dziennie powtarzane słowa "Bądź wola Twoja" naprawdę mają sens. Trzeba jednak zaufać Bożej mądrości i miłości.
Przeciwieństwem ufności jest robienie wszystkiego po swojemu, jak dzieci, które gdy trzeba płakać, śmieją się, a gdy trzeba się smucić, tańczą (Mt 11,16-19).

8 grudnia 2016 r. - Czwartek - Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP
Tłumacząc, czym jest Niepokalane Poczęcie, można posłużyć się obrazem dwóch kartek: czystej i poplamionej. Tylko na czystej można pisać wyraźnie, czytelnie i zrozumiale. Porównanie to jest o tyle trafne, że w Biblii przychodzący do nas Jezus jest nazwany Słowem (J 1,1). Bóg Ojciec, posyłając do nas swojego Syna, potrzebował przeczystej karty, na której będzie mógł zapisać swoje wyznanie miłości do nas. Znalazł ją w osobie Maryi Niepokalanej.

7 grudnia 2016 r. - Środa II Tygodnia Adwentu
Warto podczas adwentowych refleksji podjąć temat naszego zaufania wobec Jezusa. Kiedy Jezus próbuje dać nam swoje jarzmo i swoje brzemię, my jeszcze nie wiemy, że są one słodkie i lekkie (Mt 11,28-30). Natomiast jeśli w zaufaniu Jezusowi przyjmiemy Jego wymagania i ciężary, okaże się, że są one dla nas błogosławieństwem. Trzeba jednak najpierw zaufać.

6 grudnia 2016 r. - Wtorek II Tygodnia Adwentu
Mówi się, że św. Mikołaj czasem zamiast upragnionych prezentów przynosi rózgę. Jezus tak nie czyni. Przypowieść o zaginionej owcy (Mt 18,12-14) mówi, że Dobry Pasterz nie zapędza biczem owcy do stada, ale bierze ją na ramiona i z czułością niesie do owczarni. Warto od Jezusa uczyć się metody postępowania z ludźmi, którzy nam źle czynią. Więcej dobra można osiągnąć łagodnością i dobrocią, niż zaciśniętą pięścią.

5 grudnia 2016 r. - Poniedziałek II Tygodnia Adwentu
Co prawda to Jezus do nas przychodzi, lecz ważny jest też nasz osobisty wysiłek w przygotowaniu drogi dla Niego. Jezus cudownie uzdrowił sparaliżowanego człowieka, ale cud nie dokonałby się, gdyby chory i jego przyjaciele nie podjęli wysiłku dotarcia do Jezusa (Łk 5,17-26). Podobnie jest z nami. Boże Narodzenie będzie wielką łaską i darem od Boga, ale trzeba wcześniej podjąć adwentowy trud przygotowania serc na Bożą obecność.

4 grudnia 2016 r. - II Niedziela Adwentu
Jan Chrzciciel najpierw sam poszedł na pustynię, by przygotować własne serce na przyjście Jezusa. Później, gdy zaczęli się wokół niego gromadzić ludzie, wzywał: "Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego" (Mt 3,1-12). Przygotować drogę to znaczy usunąć z niej wszystko, co mogłoby być przeszkodą w naszym spotkaniu z Panem: egoizm, pychę, gniew, obojętność, lenistwo.
Bardzo dobrą praktyką adwentową jest narzucenie sobie rygoru codziennego wstawania na Roraty. Dzięki temu nie tylko więcej się modlimy, ale też ćwiczymy wolę, pokonujemy pokusę lenistwa, a na dodatek mamy o godzinę dłuższy dzień, co oznacza więcej szans na okazanie miłości bliźniemu.