|
9 września 2017 r. - Sobota XXII Tygodnia Zwykłego
W mądrości ludowej funkcjonuje przysłowie: "Gdy się chce
uderzyć psa, kij się zawsze znajdzie". Faryzeusze, którzy chcieli
uderzyć w Jezusa, oskarżyli uczniów o łamanie szabatu (Łk 6,1-5).
Tak naprawdę nie chodziło o szabat, bo przecież odruchowe chwytanie i
łuskanie kłosów zbóż nie było niczym poważnym. Chodziło o zaatakowanie
Jezusa jako nauczyciela przyzwalającego uczniom na praktyki niezgodne z
tradycją. Ludzie niestety potrafią być strasznie przebiegli w
wyszukiwaniu sposobów na uderzenie w bliźniego.
8 września 2017 r. - Piątek - Święto Narodzenia
NMP
W terminologii kościelnej poświęcenie (np. kościoła, krzyża,
modlitewnika, naczyń liturgicznych) to oddanie jakiegoś przedmiotu na
wyłączną własność Boga i do Jego dyspozycji. W święto Narodzenia Matki
Bożej obchodzone w 2017 roku we wszystkich parafiach Polski jest
dokonywany "Akt Poświęcenia Kościoła w Polsce Niepokalanemu Sercu
Maryi". To znaczy, że od dziś jesteśmy wszyscy oddani Maryi jako Jej
własność, a przez Nią Jej Synowi. Jesteśmy do Jej i Jezusa dyspozycji.
Na zawsze.
7 września 2017 r. - Czwartek XXII Tygodnia
Zwykłego
Szymon Piotr dobrze wiedział, że jeśli cała noc upłynęła na
bezskutecznych próbach łowienia ryb, to tym bardziej rano nie uda się
niczego złowić. A jednak na propozycję Jezusa - mimo zmęczenia -
wypłynął na połów. Później zostawił łódź i wszystko, co się w niej
znajdowało, i poszedł w ciemno za Jezusem, a przecież to był jego cały
majątek i źródło utrzymania (Łk 5,1-11).
Czasem dla Jezusa warto postąpić wbrew logice i zdrowemu rozsądkowi.
Warto Jezusowi oddać swój czas, talenty, pragnienia, duszę i ciało. On w
zamian odda nam nieporównywalnie więcej.
6 września 2017 r. - Środa XXII Tygodnia
Zwykłego
Ludzie, których Jezus cudownie uzdrowił i uwolnił spod
władzy złego ducha, nalegali na Niego, by z nimi
pozostał jak najdłużej. Jezus jednak szedł dalej, by także innym głosić
Dobrą Nowinę (Łk 4,38-44). Czy to oznaczało, że Jezus już nie chciał być
z nimi? Nie, to było wezwanie, by teraz oni poszli za Nim. Każdy z nas
otrzymał od Boga jakąś łaskę, mniej lub bardziej spektakularną. Warto ją
potraktować jako zaproszenie do wyruszenia z Jezusem w najpiękniejszą
podróż życia.
5 września 2017 r. - Wtorek XXII Tygodnia
Zwykłego
Jezus zawsze mówił z mocą, tak że Jego nauka zdumiewała
słuchających (Łk 4,31-37). Jego słowa miały moc uzdrawiania i uwalniania
spod władzy złego ducha.
Gdy my spotykamy ludzi zupełnie przypadkowych, albo nawet znajomych, ale
takich, z którymi nie łączą nas silne więzy, rozmawiamy z nimi na tzw.
neutralne tematy, na przykład o pogodzie. Takie słowa nie mają mocy. Ale
gdy ktoś komuś wyznaje miłość, albo gdy pociesza płaczącego, lub gdy
rodzic daje dobre rady dziecku, wtedy słowa nabierają mocy. Nasze słowa
wtedy mają moc, gdy pozwalamy, żeby Jezus przez nas mówił.
4 września 2017 r. - Poniedziałek XXII Tygodnia
Zwykłego
W pierwszym dniu nowego roku szkolnego warto pomyśleć, że
wszyscy, nawet najstarsi z nas, powinniśmy być uczniami w szkole Jezusa.
Dobry nauczyciel to nie tylko przekaziciel wiedzy, ale to przede
wszystkim mistrz, który prowadzi przez życie, wskazuje drogę i
towarzyszy w wędrówce. Gdy w synagodze w Nazarecie Jezus czytał Słowo
Boże - proroctwo Izajasza, "oczy wszystkich były w Nim
utkwione" (Łk 4,16-30).
Czasem ludzie są tak bardzo zapatrzeni w siebie, że tracą kontakt
wzrokowy z Jezusem. Ale nie można sobie na to pozwolić, jeśli chcemy
dojść do celu, jakim jest wieczność.
3 września 2017 r. - XXII Niedziela Zwykła
Nie jest lekko po wakacyjnej przerwie powrócić do
codziennych obowiązków, do wczesnego wstawania, do biegania do pracy lub
szkoły, do życia w stresie i wysiłku dużo większym niż w wakacje.
Apostołom początkowo wydawało się, że życie z Jezusem będzie sielanką.
Dlatego Piotr przeżył szok, gdy Jezus mu oznajmił, że musi iść do
Jerozolimy, by tam umrzeć. Naturalną ludzką reakcją był jego sprzeciw,
lecz spotkało się to z niezwykle surową ripostą Jezusa (Mt 16, 21-27).
Warto to wydarzenie przypominać sobie, gdy przeżywamy kryzys w sumiennym
wypełnianiu swoich codziennych obowiązków. By dokonało się zbawienie,
trzeba podnieść krzyż i zanieść go na swoją Golgotę.
|
|
