|
4 lutego 2017 r. - Sobota IV Tygodnia Zwykłego
Przykład Jezusa i apostołów ukazany na kartach Ewangelii (Mk 6,30-34)
uczy, że po ciężkiej pracy, zwłaszcza misyjnej, trzeba najpierw przyjść
do Jezusa, by Mu opowiedzieć o sukcesach i porażkach, o radościach i
smutkach, dopiero potem odpoczywać. Skoro On nas posyła, to ma prawo
wiedzieć, jak nam poszło. Działalność misyjna bez modlitwy - rozmowy z
Jezusem jest skazana na przegraną.
3 lutego 2017 r. - Piątek IV Tygodnia Zwykłego
Męczeńska śmierć Jana Chrzciciela na skutek intrygi Herodiady i tańca
jej córki (Mk 6,14-29) winny nas nauczyć jednej ważnej prawdy.
Ludzkie ciało i wszystkie talenty, które posiadamy, są darem od Boga, i
powinny służyć Bożym sprawom, czyli miłości, prawdzie, dobru,
sprawiedliwości. Wtedy jednak, gdy człowiek zaczyna z nich korzystać
niezgodnie z Bożą wolą, może się to przerodzić w tragedię,
czasem nawet tak wielką jak śmierć.
2 lutego 2017 r. - Czwartek - Święto Ofiarowania
Pańskiego
Liturgia Ofiarowania Pańskiego prowadzi nas w procesji od żłóbka do
ołtarza, od symbolicznych figurek do prawdziwego Jezusa obecnego w Ciele
i Krwi. Ale gdy już dojdziemy do odkrycia tajemnicy Eucharystii, okazuje
się, że to jeszcze nie koniec, że trzeba iść dalej. Bo Jezus jest
Wschodzącym Słońcem nie tylko dla nas wierzących, ale chce być
"Światłem na oświecenie pogan" (Łk 2,22-40). Trzeba IŚĆ I GŁOSIĆ.
1 lutego 2017 r. - Środa IV Tygodnia Zwykłego
W rodzinnym Nazarecie Jezus spotkał się z dużym sceptycyzmem ze strony
krewnych, sąsiadów i znajomych, tak że "nie
mógł tam zdziałać żadnego cudu, jedynie na kilku chorych położył ręce i uzdrowił
ich. Dziwił się też ich niedowiarstwu" (Mk 6,1-6). Warto odczytać to
wydarzenie jako przestrogę dla nas, którzy uważamy się za bliskich
Jezusowi. Samo poczucie bliskości nie gwarantuje, że będziemy wierni na
zawsze. Wierność wymaga codziennego potwierdzania.
31 stycznia 2017 r. - Wtorek - Wspomnienie św.
Jana Bosko
Gdy Jezus cudownie wskrzesił małą dziewczynkę, jej bliscy byli tak
zaaferowani tym wydarzeniem, że musiał im przypomnieć, że jest ona
głodna i trzeba dać jej jeść (Mk 5,21-43). Piękne jest u Jezusa
właśnie to, że On troszczy się nie tylko o sprawy wielkie, ale też o
drobiazgi składające się na naszą codzienność. Podobnie czynił św. Jan
Bosko - nie tylko ewangelizował swoich wychowanków, ale zapewniał im
jedzenie, mieszkanie, wykształcenie, pracę i wypoczynek.
30 stycznia 2017 r. - Poniedziałek IV Tygodnia
Zwykłego
Uwolnionemu z opętania człowiekowi Jezus dał bardzo ważne i zarazem
trudne zadanie. Gdy ten chciał pójść za Jezusem, by Mu odtąd towarzyszyć
i służyć, dostał polecenie, by zostać wśród swoich i życiem dawać
świadectwo o Bożych dziełach, jakie się dokonały (Mk 5,1-20). Być
autentycznym i konsekwentnym świadkiem Jezusa wśród rodziny, przyjaciół,
znajomych i sąsiadów, to wbrew pozorom naprawdę trudna misja.
29 stycznia 2017 r. - IV Niedziela Zwykła
Czy naprawdę trzeba być ubogim, smutnym i cichym (Mt 5,1-12), by
- wg Jezusa - osiągnąć szczęście? Tak, ale nie w światowym rozumieniu
tych słów. Trzeba być ubogim - to znaczy dzielącym się z potrzebującymi
wszystkim, co posiadamy. Trzeba być smutnym - to znaczy płaczącym razem
z płaczącymi, by przynieść im pociechę. Trzeba być cichym - to znaczy
gotowym bardziej słuchać drugiego człowieka niż mówić do niego.
|
|
