|
14 września 2019 r. - Sobota - Święto
Podwyższenia Krzyża Świętego
W święto Podwyższenia Krzyża Świętego warto rozejrzeć się wokół
siebie i uważnie poobserwować ludzi. Jak wiele ciężkich krzyży oni
noszą. Jak silni potrafią być w swojej słabości. Jak piękni są i podobni
do Jezusa. Warto też pomyśleć o swoim krzyżu i zamiast użalania się
powiedzieć: "Dziękuję".
13 września 2019 r. - Piątek XXIII
Tygodnia Zwykłego
"Czy może niewidomy prowadzić
niewidomego?" (Łk 6,39-42).
Zdecydowanie nie. Dlatego tak ważne jest, byśmy dali się prowadzić
Jezusowi, nikomu innemu. Tylko w Jezusie jest światło, On jest światłem,
On rozświetla nasze ciemności.
12 września 2019 r. - Czwartek XXIII
Tygodnia Zwykłego
Łatwo jest księdzu być życzliwym wobec parafian regularnie
spełniających praktyki religijne, przyjmujących go po kolędzie, dających
datki na cele parafialne. Łatwo jest katechecie być życzliwym wobec
uczniów chodzących na religię, aktywnie uczestniczących w zajęciach. Ale
Jezus uczy nas, że w życiu są rzeczy ważniejsze niż tzw. święty spokój,
wygodna kanapa i ciepłe kapcie. "Jeśli bowiem miłujecie
tych tylko, którzy was miłują, jakaż za to należy się wam
wdzięczność? (...) Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół,
czyńcie dobrze, niczego się za to nie spodziewając" (Łk 6,27-38).
11 września 2019 r. - Środa XXIII
Tygodnia Zwykłego
Mówi się, że sprawiedliwości musi stać się zadość. Dlatego
opłaca się nam być ubogimi, głodnymi, smutnymi, znienawidzonymi, bo Bóg
kiedyś nam za to wszystko odpłaci, wynagrodzi wszelką krzywdę i
niedostatek. Jest tylko jeden warunek - wszelkie wyrzeczenia muszą być
przez nas podejmowane "z powodu Syna Człowieczego" (Łk 6,20-26).
Co to znaczy? Ubóstwo, ale tylko takie, które wynika z dzielenia się z
potrzebującymi. Głód, ale tylko taki, który jest postem zadośćczyniącym
za grzechy. Łzy, ale tylko takie, które są współczuciem dla ludzkiej
biedy.
10 września 2019 r. - Wtorek XXIII
Tygodnia Zwykłego
Kiedy zdarza się nam co jakiś czas uczestniczyć w trwającym
wiele godzin nocnym czuwaniu, z reguły
rezerwujemy sobie następnego dnia co najmniej kilka godzin na odespanie
zaległości. Gdy Jezus modlił się całą noc, nie poszedł rano spać, tylko
"z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał
spośród nich dwunastu, których nazwał apostołami", a potem poszedł
do ludzi, którzy "przyszli, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze
swych chorób" (Łk 6,12-19). Jezus oddawał
swój czas najpierw Bogu, potem ludziom. Warto Go w tym naśladować.
9 września 2019 r. - Poniedziałek XXIII
Tygodnia Zwykłego
Arcybiskup Grzegorz Ryś kilka dni temu, komentując ewangeliczny
opis uzdrowienia człowieka z uschłą ręką (Łk 6,6-11),
zwrócił uwagę na bardzo ciekawy szczegół. Bóg, który jest w centrum -
Jezus ze wszystkich stron otoczony ludźmi, mówi do niepełnosprawnego
człowieka: "Podnieś się i stań na środku".
Jezus uczy nas, że w centrum naszego zainteresowania musi być cierpiący
człowiek. Nie na peryferiach, nie poza zasięgiem wzroku, ale w samym
centrum. "Drogą Kościoła jest człowiek" (św. Jan Paweł II).
8 września 2019 r. - XXIII Niedziela Zwykła
W bezmiarze Internetu krąży grafika, która przedstawia Jezusa i
małą dziewczynkę. Dziewczynka trzyma w rękach małego misia, a Jezus
wyciąga do niej rękę, prosząc by Mu go oddała. Dziewczynka odpowiada:
"Ale, Panie Jezu, to mój ulubiony", a Jezus mówi: "Po prostu Mi
zaufaj". Dziewczynka nie wie jednak, że Jezus ukrywa za plecami
niezwykły prezent dla niej, misia o wiele bardziej większego i
cenniejszego. Warto ten obraz przywołać w pamięci, gdy słyszymy słowa
Jezusa zapisane w Ewangelii: "Tak więc nikt z was, jeśli nie wyrzeka
się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem" (Łk 14,25-33).
Cokolwiek dajemy Bogu (na przykład czas, talenty, uczucia), otrzymujemy
nieporównywalnie więcej.
|
|
