19
października 2019 r. - Sobota XXVIII Tygodnia Zwykłego
Co to znaczy, że Jezus wyprze się wobec aniołów Bożych tego,
kto wyprze się Jego wobec ludzi (Łk 12,8-12)?
Na pewno nie chodzi o zemstę (karę), bo to pojęcie jest
Bogu obce. Z pewnością nie chodzi też o
władzę, by innym - wahającym się - owieczkom prewencyjnie pokazać,
kto tutaj rządzi. Jedyne sensowne wytłumaczenie to odwołanie się do
wolnej woli człowieka i do szacunku, z jakim Bóg do naszej wolności
podchodzi. Bóg będzie cierpiał, ale będzie musiał uszanować nasze
wyparcie się Jego i nasze odejście. Złe korzystanie z wolności, złe
korzystanie z Bożego Ducha, który jest w nas,
to wspomniany przez Jezusa grzech przeciw Duchowi Świętemu, grzech,
który nie będzie odpuszczony.
18
października 2019 r. - Piątek - Święto św. Łukasza, ewangelisty
Jezus rozsyłał swoich uczniów, by nieśli pokój i głosili
Królestwo Boże (Łk 10,1-9). Jednym z nich
był św. Łukasz. Wypełniał swą misję całym sobą: SŁOWEM - mówionym i
pisanym jako współautor Ewangelii i autor Dziejów Apostolskich,
CZYNEM - jako towarzysz św. Pawła i lekarz, TALENTEM - jako malarz, wg
legendy autor obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej i innych świętych
ikon, WRAŻLIWOŚCIĄ - to właśnie on jest nazywany "historykiem łagodności
Chrystusowej" (Dante), a jego
Ewangelia zawiera najwięcej treści o Bożym miłosierdziu.
17
października 2019 r. - Czwartek XXVIII Tygodnia Zwykłego
Łatwo jest słuchać takich fragmentów Ewangelii, w których Jezus
mówi o rzeczach miłych i przyjemnych, na przykład
o miłości, o przebaczeniu, o radości. Ale gdy mówi: "Biada wam..."
(Łk 11,47-54) i wypomina niezliczone grzechy,
wtedy włącza się nam podświadomie mechanizm obronny i myślimy, że owe
"Biada" nie dotyczą nas, ale tych złych i bezbożnych ludzi, którzy
dwa tysiące lat temu otaczali Jezusa. Jeśli jednak chcemy naprawdę
przyjąć Słowo Jezusa, trzeba Go słuchać jako mówiącego bezpośrednio do
nas. Gdybyśmy byli jedną jedyną żyjącą istotą na świecie, Bóg te same
słowa powiedziałby do nas.
16
października 2019 r. - Środa XXVIII Tygodnia Zwykłego
Mówi się czasem o istnieniu tzw. ludzi toksycznych, których
obecność, styl bycia, formułowane myśli sprawiają, że zarażamy się od
nich pesymizmem, materializmem, egoizmem, smutkiem i wieloma innymi
duchowymi "wirusami". Toksyczni ludzie są "jak groby niewidoczne, po
których ludzie bezwiednie przechodzą" (Łk 11,42-46)
i zaciągają nieczystość. Uczeń Jezusa nie może być grobem niewidocznym,
człowiekiem toksycznym. Mamy innych "zarażać", ale wyłącznie miłością,
nadzieją, wiarą, optymizmem, duchowością, altruizmem, radością. Tylko
takie chrześcijaństwo ma sens.
15
października 2019 r. - Wtorek XXVIII Tygodnia Zwykłego
Często można usłyszeć w przeróżnych dyskusjach, że nie jest
ważne, w co i jak człowiek wierzy, bo liczy się tylko to, by być dobrym,
przyzwoitym, uczciwym itd. Nie kwestionując obowiązku czynienia dobra,
warto jednak pamiętać o słowach Jezusa: "Wy, faryzeusze, dbacie o
czystość zewnętrznej strony kielicha i misy, a wasze wnętrze pełne jest
zdzierstwa i niegodziwości" (Łk 11,37-41).
Trzeba dbać o wszelkie dobro, jakie z nas wychodzi ku ludziom, ale tego
dobra nie będzie, jeśli nie zadbamy wcześniej o rozwój własnej
duchowości.
14
października 2019 r. - Poniedziałek XXVIII Tygodnia Zwykłego
O niektórych ze swoich słuchaczy Jezus mówił, że są
"plemieniem przewrotnym" (Łk 11,29-32). Co to
znaczy? Przewrotność to odwracanie naturalnego porządku rzeczy, w którym
Bóg jest Panem, a człowiek Jego sługą. To
stawianie siebie na miejscu Boga wbrew przykazaniu "Nie będziesz miał
bogów cudzych przede Mną". Zresztą sama nazwa to tłumaczy -
przewrotność to trwanie w przewróceniu, czyli w
upadku wiary i moralności.
13
października 2019 r. - XXVIII Niedziela Zwykła
Gdybyśmy losowo wybrali dziesięć osób spośród obecnych w
kościele i pozwolili im powiedzieć do Boga tylko jedno zdanie, jak ono
by brzmiało? Prawdopodobnie jak dwa tysiące lat temu (Łk 17,11-19)
dziewięć na dziesięć osób prosiłoby gorąco Jezusa o jakąś potrzebną
łaskę dla siebie lub bliskich, a tylko jedna powiedziałaby "Dziękuję".
Warto pamiętać, że greckie "ευχαριστώ" (ewcharisto) znaczy właśnie
"dziękuję".
|
|