© ks. Ireneusz Węgrzyn
 

 

7 grudnia 2019 r. - Sobota I Tygodnia Adwentu
Gdy w Adwencie poszukujemy odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób Bóg przychodzi do nas i jak Jego przyjścia nie przegapić, Jezus podpowiada, że warto zostać robotnikiem na Jego żniwie (Mt 9,35-10,8). Warto w imię Jezusa leczyć ludzkie słabości, szukać zaginionych owiec, uzdrawiać chorych, wskrzeszać umarłych, oczyszczać trędowatych, wypędzać złe duchy. Czy to jest w ogóle możliwe? Naszą mocą na pewno nie. Ale skoro Jezus nam to proponuje, to chyba tak, bo On przecież nie rzuca słów na wiatr.

6 grudnia 2019 r. - Piątek I Tygodnia Adwentu
Ciekawą rzecz opisał św. Mateusz w swojej wersji Ewangelii. Oto "gdy Jezus przechodził, ruszyli za Nim dwaj niewidomi" (Mt 9,27-31). W jaki sposób mogli iść za Jezusem, skoro Go nie widzieli?  To wydarzenie może nas nauczyć, że trzeba patrzeć nie tylko oczami ciała, ale duszy. Wtedy można Jezusa naprawdę zobaczyć bez ryzyka rozminięcia się z Nim.

5 grudnia 2019 r. - Czwartek I Tygodnia Adwentu
Mówić do Boga "Panie, Panie" trzeba, bo przecież modlitwa to jeden z fundamentów naszej wiary. Ale Jezus przestrzega przed ograniczeniem się wyłącznie do składania ustnych deklaracji niepopartych praktyką życia. O wiele cenniejsze od słów są czyny. Wypełnianie woli Ojca, który jest w niebie, to budowanie na skale, nie na piasku (Mt 7,21-27).

4 grudnia 2019 r. - Środa I Tygodnia Adwentu
Ewangeliści dają świadectwo, że Jezus zawsze szedł tam, gdzie byli ludzie "niemi, ułomni, chromi, niewidomi" (Mt 15,29-37). Jeśli więc w Adwencie szukamy Jezusa i wychodzimy Mu na spotkanie, to najłatwiej znajdziemy Go w biednych, smutnych, skrzywdzonych. Warto też otaczać się ludźmi bezinteresownie pomagającymi innym, bo w nich także mieszka Jezus.

3 grudnia 2019 r. - Wtorek I Tygodnia Adwentu
Kiedy przychodzimy rano na Roraty, na dworze jest jeszcze ciemno. Co więcej, nawet w kościele są wygaszone światła. Ale wystarczy kilka chwil spędzonych w obecności Jezusa, a wokół nas i w nas robi się coraz jaśniej. Ciemność przeszkadza widzieć, na szczęście mamy Jezusa, który jest Światłością świata. "Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie" (Łk 10,21-24).

2 grudnia 2019 r. - Poniedziałek I Tygodnia Adwentu
Czekanie, w tym również czekanie na Boga, zakłada cierpliwość. Kiedy czekamy na pociąg, albo na ważny list, albo na bliskiego sercu człowieka, musimy uzbroić się w cierpliwość. Nic nie dzieje się szybciej niż powinno. Podobnie jest z naszym czekaniem na Boga, na przykład na Jego odpowiedź na nasze modlitwy. Ilu ludzi niestety odwróciło się od Boga tylko dlatego, że On nie spełnił od razu ich prośby. Warto nauczyć się cierpliwego czekania, zamiast wymuszać na Bogu natychmiastową reakcję. Warto naśladować rzymskiego setnika, który pokornie prosił Jezusa o uzdrowienie swego sługi, i cierpliwie czekał na odpowiedź Jezusa (Mt 8,5-11).

1 grudnia 2019 r. - I Niedziela Adwentu
Wiara jest tajemnicą. Nieustannie poszukujemy odpowiedzi na cały szereg pytań, od pytania o istnienie Boga, przez pytanie o dobro i zło, pytanie o obecność Boga w Eucharystii, pytanie o mnogość religii i Kościołów na świecie, aż po pytanie o rzeczy ostateczne. Często towarzyszą temu spore wątpliwości. TO DOBRZE! Bo to oznacza, że wobec Boga przyjęliśmy postawę dziecka, które ciągle pyta mamę lub tatę: "Co to jest? Po co? Dlaczego?" i słucha odpowiedzi z dziecięcym zaufaniem i wiarą w rodzicielską mądrość.
W nowym roku liturgicznym poświęconym tajemnicy wiary, warto podjąć postanowienie częstego stawiania pytań i równie gorliwego poszukiwania odpowiedzi w mądrości Bożej.