|
1
stycznia 2020 r. - Nowy Rok - Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki
Maryi
Podczas robienia selfie mała Julia powiedziała: "Wy,
dorośli, nie umiecie się uśmiechać". I to jest prawda. Może warto
więc jako postanowienie noworoczne podjąć nauczenie się uśmiechu -
takiego zwykłego, prostego, szczerego. Do rodziny, do mijanych na ulicy
ludzi, do kasjerki w markecie, do kierowcy stojącego obok w korku. Do
siebie podczas patrzenia w lustro. Do Jezusa podczas przyjmowania
Komunii Świętej. Inspiracją niech będzie Słowo Boże, które mówi, że sam
Bóg chce się rozpromienić na nasz widok (Lb 6,22-27).
Jeśli On, to czemu nie my także.
Jak piękny byłby świat, gdyby ludzie potrafili uśmiechać się do siebie.
31 grudnia 2019 r. - Wtorek w Oktawie
Bożego Narodzenia
Pierwsze zdania Ewangelii wg św. Jana mówią o sprawczej mocy
Słowa: "Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało,
co się stało" (J 1,1-18). Tym Słowem pełnym
mocy jest oczywiście Jezus, Syn Boży, Zbawiciel, przez którego Bóg
Ojciec wyznaje nam swoją miłość.
Warto przy tej okazji, w ostatnim dniu roku kalendarzowego, pomyśleć o
mocy własnych słów, które mogą budować lub burzyć, jednoczyć lub
dzielić, przyciągać lub odpychać. Oby wszystkie nasze słowa
współbrzmiały ze Słowem - Jezusem.
30 grudnia 2019 r. - Poniedziałek w Oktawie
Bożego Narodzenia
Dlaczego w kościele można spotkać wiele starszych kobiet,
najczęściej wdów? Nie tylko dlatego, że panie te mają sporo wolnego
czasu i nudzi im się w domu. Wdowa to kobieta, która wiele lat swego
życia poświęciła służbie ukochanej osobie, ale ta osoba już odeszła do
wieczności. Pozostała pustka w sercu, której nikt nie wypełni tak
dobrze, jak Pan Bóg. Stąd pragnienie służenia Bogu, a przez
Niego także ludziom. Jak prorokini Anna, która "nie rozstawała się ze
świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach
dniem i nocą" (Łk 2,36-40). Więź z Bogiem to
najlepsze lekarstwo na samotność.
29 grudnia 2019 r. - Niedziela Świętej Rodziny
Fragment Ewangelii czytany w liturgii uroczystości Świętej
Rodziny ukazuje św. Józefa jako człowieka o niezwykłym poczuciu
odpowiedzialności za Maryję i Jezusa (Mt 2,13-23).
Warto więc przy tej okazji postawić sobie pytanie o własną
odpowiedzialność za wszystkie rodziny, które tworzymy. Najpierw za
rodzinę tworzoną przez rodziców, współmałżonków, dzieci, rodzeństwo i dalszych
krewnych. Potem za wspólnoty, do których należymy: parafie, szkoły,
miejsca pracy, bloki, osiedla. Następnie za wspólnoty bardzo szerokie:
Kościół, Ojczyznę, świat. I wreszcie za tych członków naszej ludzkiej
rodziny, którzy już są poza światem, w wieczności, ale ciągle liczą na
naszą pomoc, i sami stamtąd nam pomagają.
28 grudnia 2019 r. - Święto św. Młodzianków,
męczenników
Obchodzone w czwartym dniu Oktawy Narodzenia Pańskiego
liturgiczne święto św. Młodzianków jest dobrą okazją do refleksji nad
miejscem dzieci w Kościele. Każdy, kto w jakikolwiek sposób krzywdzi
dzieci, winien jest najsurowszego potępienia. Każdy, komu przeszkadzają
dzieci kręcące się po kościele, nie dorósł jeszcze do głębokiej
pobożności. Każdy, kto pomaga dzieciom biednym, zaniedbanym, chorym,
pomaga w ten sposób samemu Jezusowi. Każdy, kto od dzieci uczy się, jak
kochać Boga, wypełnia radę Jezusa: "Jeśli się nie odmienicie i nie
staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego" (Mt 18,3).
27 grudnia 2019 r. - Święto św. Jana, apostoła
i ewangelisty
Podczas Pasterki można było zobaczyć papieża Franciszka,
biskupa Grzegorza i wielu kapłanów niosących na ręku figurkę małego
Jezusa. Choć to tylko figurka, dało się zauważyć czułość, z jaką Jezus
jest przytulany do serca. Podobną scenę opisuje święty Jan, gdy o sobie
pisze, że podczas Ostatniej Wieczerzy "spoczywał na piersi Jezusa" (J 13,23).
Czy my też tak możemy - przytulić się do serca Jezusa? Oczywiście, tak
się dzieje podczas każdej adoracji oraz Komunii Świętej. A najpełniej
dokona się to w momencie śmierci, gdy po przejściu granicy życia rzucimy
się w czułe objęcia Jezusa i nic nas już z nich nie wyrwie.
26 grudnia 2019 r. - Święto św. Szczepana,
pierwszego męczennika
Boże Narodzenie było bez wątpienia jednym z największych cudów
w dziejach świata. Wszechpotężny i nieskończony Bóg zamieszkał w
bezbronnym ciele małego dziecka i stał się "Bogiem z nami". Warto
nauczyć się dostrzegać także inne cuda, mniejsze, nie tak spektakularne,
ale za to dziejące się w naszej rzeczywistości, w naszych domach,
szkołach, miejscach pracy. Na przykład życzliwość i ciepło podczas
składania życzeń opłatkowych, radość z obdarowania kogoś prezentem pod
choinką, spotkanie dawno niewidzianej rodziny lub przyjaciół, śpiewanie
kolęd przez osoby na co dzień rzadko śpiewające. Albo coś większego -
pojednanie z Bogiem po latach bez spowiedzi i nakarmienie serca Komunią
Świętą. Warto postarać się, by cud Bożego Narodzenia nie skończył się
wraz ze świętami - "Kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony" (Mt 10,17-22).
25 grudnia 2019 r. - Boże Narodzenie
W opisie Bożego Narodzenia, jaki znajdujemy w Ewangelii wg św.
Łukasza (Łk 2,15-20) zwracają uwagę
wyrażenia pełne dynamiki: "pójdźmy", "zobaczmy", "pośpiesznie".
Tak właśnie musi być - skoro Jezus się narodził, cały świat musi nabrać
tempa, by jak najszybciej przyjść (przybiec) do Niego, a potem pójść
(pobiec) z Dobrą Nowiną do innych. Wyjątkiem jest Maryja, która uczy nas
kontemplacji - "Zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w
swoim sercu".
|
|
