© ks. Ireneusz Węgrzyn
 

 

2 maja 2020 r. - Sobota - Uroczystość NMP Królowej Polski
Kiedy jakieś święto maryjne, nawet tak znane i wielkie jak uroczystość Królowej Polski, przypada w niedzielę Okresu Wielkanocnego, musi tej niedzieli ustąpić miejsca. W tym roku więc święto to jest obchodzone dzień wcześniej. Dlaczego tak jest? Bo Maryja nie byłaby Królową, gdyby Jej Syn nie zmartwychwstał, a wcześniej nie niósł krzyża i na nim nie umarł. To właśnie z wysokości krzyża Jezus poprosił Maryję, by została naszą Matką (J 19,25-27). Święty Paweł napisał: "A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara" (1Kor 15,14).

1 maja 2020 r. - Piątek III Tygodnia Wielkanocnego
2000 lat temu Żydzi nie rozumieli nauki Jezusa o spożywaniu Jego Ciała. Póki stawiali pytania, Jezus cierpliwie im wszystko tłumaczył. Ale gdy przeszli do sprzeczania się między sobą i budowania murów podziałów, zaczął mówić o wiele bardziej stanowczo: "Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego ani pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie" (J 6,52-59).
Czymś normalnym jest to, że nie wszystko w wierze jest dla nas zrozumiałe. Normalnym jest, że ludzie mają w pewnych kwestiach różne zdania. Na przykład sposób przyjmowania Komunii Świętej: na klęczkach czy na stojąco, do ust czy na rękę. Jeśli czegoś nie rozumiemy, mamy prawo pytać, dyskutować. Trzeba jednak unikać kłótni, sprzeczek, pogardy, potępienia. Podziały między ludźmi na pewno nie są zgodne z wolą Jezusa. Ciężko zrozumieć to, że ktoś przyjmuje Komunię Świętą, a chwilę później gardzi drugim człowiekiem.

30 kwietnia 2020 r. - Czwartek III Tygodnia Wielkanocnego
W historii zbawienia ludzie otrzymywali od Boga wiele darów, na przykład mannę, ale żaden z nich nie był w stanie zapewnić im nieśmiertelności. Nawet zmarli wskrzeszeni przez Jezusa (Łazarz, młodzieniec z Nain, córka Jaira) musieli umrzeć, gdy przyszła ich pora. Dopiero pokarm, którym jest eucharystyczne Ciało Jezusa, jest gwarancją życia wiecznego. Obiecał to sam Jezus  - "Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki" (J 6,44-51).

29 kwietnia 2020 r. - Środa - Święto św. Katarzyny Sieneńskiej
Jezus zaprasza do siebie wszystkich "utrudzonych i obciążonych" i obiecuje im: "A Ja was pokrzepię" (Mt 11,25-30). Tylko trzeba pamiętać, że Boża łaska jest dla tych, co są naprawdę obciążeni, bo "wzięli na siebie Jego jarzmo", a nie dla zmęczonych nicnierobieniem.

28 kwietnia 2020 r. - Wtorek III Tygodnia Wielkanocnego
Izraelici wierzyli, że manna na pustyni była wielkim znakiem miłości Boga do Ludu Wybranego. A Jezus obiecuje, że Ojciec da nam jeszcze więcej: chleba, łaski, miłości, życia. By tak się stało wystarczy przyjść do Jezusa i w Niego uwierzyć - "Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie" (J 6,30-35).

27 kwietnia 2020 r. - Poniedziałek III Tygodnia Wielkanocnego
Ludzie będący świadkami cudu rozmnożenia chleba mogą być dla nas nauczycielami niezwykłej umiejętności. Potrafili tak bardzo skupić swoją uwagę na Jezusie, że śledzili każdy Jego krok. Wiedzieli na przykład, że "Jezus nie wsiadł do łodzi razem ze swymi uczniami, lecz Jego uczniowie odpłynęli sami" (J 6,22-29). My też możemy nie odrywać naszego wzroku od Jezusa, a jednym ze sposobów na to jest regularne czytanie Pisma Świętego.

26 kwietnia 2020 r. - III Niedziela Wielkanocna
Dwaj uczniowie idący do Emaus częściowo mieli rację, mówiąc o Jezusie: "A my spodziewaliśmy się, że On właśnie miał wyzwolić Izraela" (Łk 24,13-35). Jednak ich oczekiwania nie do końca pokrywały się z wolą Boga. Oni pragnęli wyzwolenia politycznego, zwłaszcza z niewoli rzymskiej, Jezus zaś przyniósł wyzwolenie, ale z niewoli grzechu i śmierci. Warto w tym kontekście pomyśleć o naszych intencjach modlitewnych. Na przykład o zdrowie - gdy my prosimy o zdrowie ciała, Jezus oferuje nam zdrowie duszy. Gdy modlimy się o wybawienie od zła, myślimy przede wszystkim o koronawirusie, a Jezus myśli o egoizmie, pysze, chciwości, zazdrości. Prosimy o chleb powszedni, a zapominamy, że Komunia Święta też powinna być stałym pokarmem dla duszy.