|
28 marca 2020 r. - Sobota IV Tygodnia Wielkiego Postu
Dziś, podobnie jak 2000 lat temu, osoba Jezusa wywołuje spory
między ludźmi. Czy Jezus jest w stanie nam pomóc
w pokonaniu epidemii? Czy epidemia nie jest przypadkiem karą Bożą dla
bezbożnej ludzkości? Jak przyjmować Komunię Świętą, do ust czy na rękę?
Czy wirus może żyć na konsekrowanej hostii lub w wodzie święconej? Oby
te wszystkie spory nie zakończyły się jak spór wokół osoby Jezusa przed
laty - "I rozeszli się, każdy do swego domu" (J 7,40-53).
Oby utrata jedności nie była jednym ze skutków koronawirusa.
27 marca 2020 r. - Piątek IV Tygodnia Wielkiego Postu
Jest wiele pytań, które kierujemy do Jezusa, na które jedyną
odpowiedzią są słowa z Ewangelii wg św. Jana: "Godzina Jego jeszcze
nie nadeszła" (J 7,1-30). Dlaczego objawił
się 2000 lat temu w Palestynie? Dlaczego umarł na
krzyżu w wieku 33 lat? Dlaczego jednych uzdrawiał, a innych nie?
Dlaczego powołał tych, a nie innych apostołów? A dziś dlaczego słucha
jednych modlitw, a na inne wydaje się głuchy? Dlaczego jedni mają łaskę
wiary, a drudzy są na Słowo Boże obojętni? Dlaczego niektórzy ludzie
umierają młodo, a inni dożywają pięknego wieku?
To trudne pytania, na które tylko Bóg zna odpowiedź. Warto pracować nad
odkryciem naszej własnej godziny, w której i nam będzie dane spotkać
Jezusa i poznać odpowiedź.
26 marca 2020 r. - Czwartek IV Tygodnia Wielkiego Postu
Jezus - Syn Boży wiedział, że zasługuje na wiarę ludzką. Sam
jednak pokornie mówił, że jeśli ktoś nie chce Mu wierzyć, nie musi, ale
niech wierzy Ojcu oraz Mojżeszowi i Janowi Chrzcicielowi (J 5,31-47).
Bóg nie musi być pokorny, a jest. Tym bardziej więc Jego wyznawcy winni
być cichymi i pokornego serca na Jego wzór.
25 marca 2020 r. - Środa - Uroczystość
Zwiastowania Pańskiego
Główną bohaterką ewangelicznego opisu Zwiastowania (Łk 1,26-38)
jest Maryja. Jednak nazwa święta nie brzmi "Uroczystość Zwiastowania
Maryi", tylko "Uroczystość Zwiastowania Pańskiego". Dla Maryi
Jezus był zawsze na pierwszym miejscu. Nawet wtedy, gdy był jeszcze
embrionem, potem noworodkiem, niemowlęciem, dzieckiem, nastolatkiem,
zawsze był Panem, który zbawia świat. Warto, by i dla nas Jezus był
zawsze "Numerem 1".
24 marca 2020 r. - Wtorek IV Tygodnia Wielkiego Postu
Wydarzenie opisane przez św. Jana (J 5,1-16)
warto skonfrontować z sytuacją aktualnie przez nas przeżywaną. My po
dwóch tygodniach walki z koronawirusem już go mamy szczerze dosyć, a paralityk
chorował trzydzieści osiem lat. I mimo że nie miał nikogo bliskiego, kto
pomógłby mu dotrzeć do wody w sadzawce Betesda, nie tracił nadziei.
Warto, byśmy i my jej nie tracili. I byśmy byli sobie wzajemnie pomocni.
Jak Jezus.
23 marca 2020 r. - Poniedziałek IV Tygodnia Wielkiego Postu
Słowa Jezusa wypowiedziane przy okazji uzdrowienia syna
urzędnika królewskiego w Kafarnaum (J 4,43-54)
świadczą, że wolałby, byśmy wierzyli w Niego bez proszenia o znaki i
cuda. Ale ciąg dalszy tego wydarzenia pokazuje, że Jezus liczy się z
naszą słabą wiarą i umacnia ją właśnie znakami i cudami. Miejmy
nadzieję, że tak jak po prośbie urzędnika "uwierzył on sam i cała
jego rodzina", tak i my modlący się o oddalenie koronawirusa
uwierzymy razem z naszymi wspólnotami.
22 marca 2020 r. - IV Niedziela Wielkiego Postu
Niewidomy od urodzenia żebrak doświadczył ogromnej radości, gdy
nie tylko poszedł za Jezusem, nie tylko słyszał Jego głos, ale mógł Go
na własne, cudownie uzdrowione oczy zobaczyć (J 9,1-41).
"Różowa" (od koloru szat liturgicznych) niedziela wielkopostna jest
nazywana niedzielą "Laetare", co po łacinie oznacza "Cieszcie
się, radujcie".
Tylko z czego cię cieszyć, gdy wokół nas krąży koronawirus?
- Może z tego, że gdy nie można pójść do kościoła na mszę, wiele osób
zrozumie, jak bardzo mszy potrzebuje.
- Może z tego, że Komunia Święta podawana na rękę będzie dla wielu osób
głębokim przeżyciem eucharystycznego spotkania z Jezusem.
- Może z tego, że wiele osób odwiedza parafialne strony internetowe i
śledzi transmisje nabożeństw.
- Może z tego, że zamknięte w domach rodziny więcej czasu wreszcie
spędzają razem.
- Może z tego, że ludzie zaczęli się interesować potrzebami sąsiadów,
zwłaszcza osób starszych i samotnych.
- Może z tego, że ludzie docenią pracę służby zdrowia, pracowników
handlu i transportu, nauczycieli.
- Może wreszcie z tego, że powszechną praktyką stanie się częste mycie
rąk.
|
|
