|
26 marca
2022 r. - Sobota III Tygodnia Wielkiego Postu
W pierwszym dniu Wielkiego Postu usłyszeliśmy od Jezusa zachętę
do dyskrecji w wypełnianiu praktyk pokutnych (postu, modlitwy i
jałmużny). W przypowieści o modlitwie celnika i faryzeusza (Łk 18,9-14)
znajdujemy przykład i antyprzykład pokory. Czy w takim razie nie wolno
nam absolutnie nic mówić innym o swoich dobrych czynach? Gdzie jest
granica, kiedy i co można mówić, a kiedy i co nie
wypada? Warto milczeć, jeśli naszą intencją jest odbieranie własnej
chwały, poklasku ze strony ludzi. Ale jeśli mówienie o dobrych czynach
będzie naszym świadectwem i zachętą dla innych, by i oni zrobili coś
dobrego, to milczeć nie wolno.
25 marca
2022 r. - Piątek - Uroczystość Zwiastowania Pańskiego
W całym Kościele w dniu Zwiastowania 2022 roku wierni
prowadzeni przez papieża Franciszka i biskupów
dokonują aktu zawierzenia siebie oraz Rosji i Ukrainy Niepokalanemu
Sercu Matki Bożej. Ważne pytanie, które się rodzi w wielu sercach,
brzmi: "Czy my możemy za kogoś dokonać takiego aktu? Czy można to
uczynić w czyimś imieniu?". Tak, oczywiście! Podobnie, jak rodzice
modlą się w imieniu dzieci, które jeszcze mówić
nie potrafią. Jak modlimy się za chorych w śpiączce lub za zmarłych. Jak
modlimy się za niewierzących lub przeżywających kryzys wiary. Wszyscy
jesteśmy rodziną dzieci Bożych, jesteśmy wzajemnie za siebie
odpowiedzialni. Jak Maryja, która w Nazarecie powiedziała Bogu swoje
"TAK" i w ten sposób przyjęła na siebie los zbawienia całej
ludzkości (Łk 1,26-38).
24 marca
2022 r. - Czwartek III Tygodnia Wielkiego Postu
Co znaczą słowa Jezusa: "Kto nie jest ze Mną, jest
przeciwko Mnie" (Łk 11,14-23)? Co
znaczy być z Jezusem? Może dobrze byłoby,
szukając odpowiedzi, rozważyć, kto jest z kim i kto jest dla kogo w naszej
ludzko-boskiej relacji. Czy my jesteśmy z Jezusem, czy może raczej
chcemy, by to On był z nami? Czy my jesteśmy dla
Niego, czy raczej On dla nas? To naprawdę trudne pytanie, ale skoro
trudne, to tym bardziej trzeba znaleźć na nie odpowiedź.
23 marca
2022 r. - Środa III Tygodnia Wielkiego Postu
Ucząc o nienaruszalności Bożych przykazań, Jezus powiedział
między innymi takie zdanie: "A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten
będzie wielki w królestwie niebieskim" (Mt 5,17-19).
Jezus oczekuje od nas, że w pierwszej kolejności sami będziemy
wypełniali przykazania, a dopiero później zaczniemy innych uczyć ich
przestrzegania. Warto zwrócić również uwagę na to, że wśród poleceń
Jezusa nie ma rozliczania ludzi z tego, jak wypełniają przykazania. Od
tego jest On sam i ludzkie sumienie.
22 marca
2022 r. - Wtorek III Tygodnia Wielkiego Postu
Gdy jesteśmy świadkami ogromnych okrucieństw, jakie armia
rosyjska wyrządza ukraińskiemu narodowi, ciężko jest przyjąć naukę
Jezusa o przebaczaniu bliźnim (Mt 18,21-35).
Warto jednak w przypowieści Jezusa dostrzec, że
dłużnik dopiero wtedy ma szansę na darowanie długu, gdy zwraca się w
pokorze z prośbą: "Okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam" i
jednocześnie sam jest gotów darować swoim dłużnikom.
Bardzo znamienne jest to, że - jak przekazał pewien znajomy ksiądz z
Ukrainy - dzień przed aktem poświęcenia Rosji i Ukrainy Matce Bożej
Ukraińcy będą klękać przed Bogiem i prosić Go o darowanie
wszystkich swoich grzechów.
21 marca
2022 r. - Poniedziałek III Tygodnia Wielkiego Postu
Niektórzy mieszkańcy Nazaretu, gdy w synagodze usłyszeli z ust
Jezusa słowa krytyki, "unieśli się gniewem, wyrzucili Go z miasta i
wyprowadzili aż na urwisko góry, aby Go strącić" (Łk 4,24-30).
My podobnie czynimy z ludźmi, których słowa są nas trudną prawdą o nas
samych, odcinamy ich z kręgu swoich znajomych. Co
więcej, robimy tak samo nawet z własnym sumieniem, gdy wyrzuca nam
błędy, zagłuszamy je, zabijamy. Warto słuchać sumienia, warto słuchać
ludzi, także wtedy, gdy ich słowa kłują w serce. Choroba (także duszy)
wymaga czasem przełknięcia gorzkiej pigułki.
20 marca
2022 r. - III Niedziela Wielkiego Postu
Ziarno rzucone w ziemię, jeśli nie dostanie światła, ciepła i
wody, nie da rady wykiełkować, ale jeśli je otrzyma, bardzo szybko
wypuszcza pędy, a potem - pielęgnowane - rośnie, by wydać obfity plon.
Podobnie nieurodzajne drzewo figowe, okopane przez ogrodnika i obłożone
nawozem, wyda oczekiwane owoce (Łk 13,1-9).
My też potrzebujemy troski ze strony Jezusa, byśmy nie zmarnieli, nie
uschli, lecz wydali owoc dobrych uczynków. Jego pomocą dla nas jest
Eucharystia i Słowo Boże, a także wszyscy ludzie potrzebujący miłości i
dobroci stawiani przez Boga na naszej drodze życia.
|
|
