|
26 listopada 2022 r. - Sobota XXXIV Tygodnia
Zwykłego
I dziś, i w czasach Jezusa "obżarstwo, pijaństwo i troski
doczesne" (Łk 21,34-36)
to poważna przeszkoda na drodze człowieka ku Królestwu Bożemu. Co
zrobić, by ją pokonać? "Czuwajcie i módlcie
się w każdym czasie" - podpowiada Jezus. Święty Paweł opisał to w
jednym z listów jako nasz życiowy wybór między człowiekiem cielesnym a
człowiekiem duchowym. Może Adwent, który jutro rozpoczniemy, pomoże
wybrać to, co cenniejsze.
25 listopada 2022 r. - Piątek XXXIV Tygodnia
Zwykłego
Słowa Jezusa zachęcające do spojrzenia na figowiec i inne drzewa
wypuszczające pąki przed latem (Łk 21,29-33)
dość dziwnie brzmią w końcówce listopada, gdy przyszła zima i wszystko
wokół jest zasypane śniegiem. Mamy nadzieję, że jednak za kilka miesięcy
znów będzie ciepło, że wszystko znów się zazieleni, że to, co teraz
obumiera, wkrótce się na nowo odrodzi do życia. Tak samo jest w naszych
duszach, czasem przeżywamy w nich chłód i mrok, ale miłość Boża na pewno
je kiedyś rozświetli i rozpali. Jezus to nam obiecał, można Mu wierzyć,
bo "Jego słowa nie przeminą".
24 listopada 2022 r. - Czwartek XXXIV Tygodnia
Zwykłego
Jest bardzo wiele sytuacji, w których czujemy ogromną bezradność.
Problemy zdrowotne, rodzinne, zawodowe, ekonomiczne. Wojny, terroryzm,
przemoc, nienawiść. Pycha, egoizm, obojętność, skłócenie społeczne. Fala
rezygnacji z katechezy, apostazje, odchodzenie od wiary. Jezus
powiedział: "A na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i
jego nawałnicy", ale zaraz dodał: "A gdy się to dziać zacznie,
nabierzcie ducha i podnieście głowy" (Łk 21,20-28).
Z Jezusem nawet w bezradności można znaleźć
nadzieję.
23 listopada 2022 r. - Środa XXXIV Tygodnia
Zwykłego
Jezus wiedział, że On sam, a potem Jego uczniowie będą
prześladowani. Gdy myślimy o walce z Jezusem i
Kościołem, to często pierwszym skojarzeniem są rany zadawane nam z
zewnątrz, przez ludzi niewierzących, wyznawców innych religii czy
apostatów. Ale sam Jezus powiedział, że najbardziej boli
cierpienie, które zadają "rodzice i bracia, krewni i przyjaciele" (Łk 21,12-19).
Największymi wrogami wiary jesteśmy my sami, jeśli w Kościele nie żyjemy
miłością, jeśli brakuje nam jedności, jeśli pysznie wywyższamy swoją
pobożność ponad innych, jeśli egoistycznie troszczymy się wyłącznie o
siebie.
22 listopada 2022 r. - Wtorek XXXIV Tygodnia
Zwykłego
W ostatnim tygodniu roku liturgicznego Kościół odczytuje w
liturgii słowa Ewangelii brzmiące dość katastroficznie, mówiące o
przemijaniu, śmierci i końcu świata. Ważne jest jednak to, byśmy od
Jezusa przyjęli zachętę: "Nie trwóżcie się" (Łk 21,5-11).
Skoro mamy takiego Króla i zarazem Przyjaciela jak Jezus, nic nie jest w
stanie nas przestraszyć. "Trzęsienia ziemi, głód, zaraza, straszne
zjawiska i wielkie znaki na niebie" nic nie znaczą wobec ogromu
Bożej miłości oraz szczęścia przygotowanego dla nas w niebie.
21 listopada 2022 r. - Poniedziałek - Wspomnienie
Ofiarowania NMP
Ewangelia czytana tego dnia w liturgii ukazuje kobietę
wrzucającą do skarbony dwa bardzo drobne pieniążki, co Jezus
skomentował: "Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni -
wszystko, co miała na utrzymanie" (Łk 21,1-4).
Dokładnie to samo uczyniła Maryja, oddając na służbę Bogu całą siebie,
nie zostawiając niczego, co nie byłoby w niej Boże. Choć nie była
ochrzczona, to właśnie Maryja była pierwszą chrześcijanką, bo
chrześcijanin (z greckiego "chrestianos") oznacza "Chrystusowy
- będący własnością Chrystusa, należący do Chrystusa".
20 listopada 2022 r. - Niedziela - Uroczystość
Jezusa Chrystusa, Króla wszechświata
Historia uczy, że królem można zostać na kilka sposobów. Można
dokonać zamachu stanu i bezprawnie objąć tron.
Ale ten sposób oczywiście nie odnosi się do Jezusa Króla. Można też
monarchię odziedziczyć po swoich przodkach. Jezus jest Królem, bo Jego
Ojciec, Bóg i Pan, jest Władcą wszechświata. Można też zostać królem na
drodze elekcji - wyboru. I chyba ten sposób Jezusowego królowania jest
dla nas najważniejszy. On jest Królem, bo my chcemy, by królował nad
nami, bo potrzebujemy Jego mądrości i opieki, bo pod Jego rządami mamy
gwarancję sięgającą aż poza granice śmierci, do nieba - jak dobry łotr
wyznający Jezusowi wiarę na chwilę przed śmiercią i słyszący
obietnicę zbawienia (J 23,35-43).
|
|
