|
Nauki o
życiu i śmierci wygłoszone w Oktawie Wszystkich Świętych 2014 r. oraz
przy innych okazjach.
Zamieszczone
niżej teksty to tylko skrót nauk wygłoszonych w kościele.
4 listopada
2014 r. - Wtorek w Oktawie Wszystkich Świętych
POGRZEB - SPRAWY FORMALNE
1) Po śmierci lekarz (szpital) wydaje kartę zgonu, a Urząd
Stanu Cywilnego - akt zgonu.
2) W kancelarii cmentarza należy zgłosić pogrzeb, umówić datę i godzinę
ceremonii.
3) Z dokumentami z USC oraz kancelarii cmentarnej należy udać się do
kancelarii parafialnej celem zaproszenia księdza na pogrzeb. Zgłoszenia
pogrzebu w parafii powinna dokonać rodzina (nie zakład pogrzebowy).
4) W miarę możliwości należy organizować pogrzeb połączony z
odprawieniem mszy świętej w intencji zmarłego.
Ofiarowanie mszy świętej to najcenniejszy dar dla osoby zmarłej.
5) Jeśli pogrzeb odbywa się na cmentarzu niekatolickim (innego wyznania
lub komunalnym), często nie będzie możliwości odprawienia mszy świętej
pogrzebowej. Wtedy warto w dniu pogrzebu zorganizować mszę w kościele
parafialnym.
6) Podczas mszy pogrzebowej na cmentarzu najczęściej nie będzie
możliwości spowiedzi, dlatego warto skorzystać z sakramentu pojednania
odpowiednio wcześniej we własnym kościele. Przyjęcie Komunii Świętej to
dar dla zmarłego cenniejszy od najpiękniejszych kwiatów.
7) Jeśli chcemy, by jakieś fakty z życia zmarłego były wspomniane w
kazaniu pogrzebowym, warto spotkać się wcześniej z księdzem i
porozmawiac z nim na ten temat. Nie jest dobrą praktyką informowanie
ksiedza w ostatniej chwili, tuż przed rozpoczęciem ceremonii.
POGRZEB - PORADY PRAKTYCZNE
1) Najważniejsze jest przeżycie duchowe - modlitwa, Komunia Święta,
wiara w świętych obcowanie.
2) W kaplicy pogrzebowej lepiej nie otwierać trumny dla wszystkich
obecnych. Lepiej będzie wystawić ładną fotografię, by wszyscy
zapamiętali zmarłego jako osobę żywą, uśmiechniętą, a nie leżącą
w trumnie.
3) Dobrym zwyczajem jest ofiarowanie za zmarłego mszy świętych w
różnych kościołach - informację o mszy można wypisać na kartce i podać
księdzu, by termin mszy ogłosił podczas pogrzebu. Taką samą kartkę
warto też przekazać najbliższej rodzinie zmarłego.
4) Przed rozpoczęciem mszy pogrzebowej, także w drodze do grobu oraz po
zakończeniu ceremonii warto odmawiać Różaniec lub Koronkę do
Miłosierdzia Bożego.
5) Pożegnanie zmarłego przez uczestników pogrzebu może przygotować i
wygłosić ktoś z rodziny lub grona przyjaciół, można też poprosić
księdza o odczytanie pożegnania.
6) Podczas pogrzebu warto poprosić kogoś o dyskretne fotografowanie, by
później wiedzieć, komu podziękować za obecność.
3 listopada
2014 r. - Poniedziałek w Oktawie Wszystkich Świętych
SAKRAMENT CHORYCH
1) Jeśli w domu (szpitalu) mamy bliską osobę, której stan zdrowia
wskazuje na niebezpieczeństwo śmierci, koniecznie należy zaproponować
spotkanie z duszpasterzem, który udzieli Sakramentu Chorych, wyspowiada
i udzieli Komunii Świętej.
2) Jeśli chory jest nieprzytomny, wizyta księdza jest możliwa pod
warunkiem istnienia domniemania, że chory chciałby skorzystać z
sakramentów.
3) Warto zadbać o to, by razem z chorym Komunię Świętą przyjęli także
jego domownicy (należy to zgłosić księdzu przy umawianiu wizyty).
4) W domu należy zapewnić choremu możliwość nieskrępowanego
wyspowiadania się (wyjście domowników do innego pomieszczenia na czas
spowiedzi).
5) Jeśli chory przebywa w szpitalu, można skontaktować się w kapelanem
szpitala lub zostawić wiadomość np. w dyżurce pielęgniarek.
6) Warto korzystać z posługi nadzwyczajnych szafarzy Eucharystii, by
chorym zapewnić możliwość regularnego przyjmowania Komunii Świętej w
każdą niedzielę.
ŚMIERĆ
1) Dla człowieka umierającego jest rzeczą niezwykłej wagi odchodzić w
otoczeniu osób bliskich i kochających.
2) Towarzyszenie umierającemu człowiekowi wymaga pokonania strachu, ale
warto pamiętać, że każde dobro uczynione drugiemu człowiekowi wcześniej
czy później do nas powróci. Często w konfesjonale można usłyszeć o
wielkich wyrzutach sumienia z powodu dopuszczenia do samotnej śmierci
najbliższej osoby.
3) Przy umierającym warto na głos odmawiać Koronkę do Miłosierdzia
Bożego lub Różaniec, warto też choremu dać do ręki krzyż, różaniec lub
gromnicę.
4) Przy umierającym nie wolno rozpaczać (zwroty typu: "Nie zostawiaj
nas"), trzeba pozwolić mu spokojnie odejść.
5) Człowiek będzie odchodził spokojniej, jeśli będzie wiedział, że
wszystkie sprawy zostawia uregulowane. Dlatego warto odpowiednio
wcześniej pomyśleć o sporządzeniu testamentu lub np. o pogodzeniu
skłóconych dzieci.
6) Moment stwierdzenia śmierci to dobry czas na modlitwę dziekczynną za
życie. Po śmierci Jana Pawła II kardynał Dziwisz zaintonował hymn
"Te Deum".
ŻAŁOBA
1) Bólu po śmierci bliskiej osoby nie powinno się dusić w sercu. Trzeba
swoje wypłakać, wykrzyczeć. Ważna jest pomoc bliskich z rodziny i grona
przyjaciół, w myśl zasady "Dzielona radość to podwójna radość,
dzielony ból to połowa bólu".
2) Czas żałoby to dobry czas, by swój ból oddać Bogu. Osoby, które mają
jakieś zaniedbania w relacji z Bogiem, właśnie w czasie żałoby często
powracają po latach do praktyk religijnych. Wzruszający jest widok
osoby w żałobie, która ze łzami w oczach przyjmuje Komunię Świętą.
3) Dobrą pomocą są rodzinne wspomnienia, oglądanie albumów z
fotografiami, tworzenie z dziećmi drzewa genealogicznego itd.
4) Są pewne tradycyjne określenia długości żałoby, ale trzeba pamiętać,
że żałoba to przede wszystkim stan serca, a nie garderoby.
|
|
