Pomyśl razem ze mną...

11 kwietnia 2021 r. - Niedziela Miłosierdzia Bożego
Uczniowie zamknięci w Wieczerniku rozpoznali Jezusa po Jego ranach w rękach, nogach i boku. Co więcej, nie tylko patrzyli na rany Jezusa, ale On sam zachęcał, by się ich dotknęli (J 20,19-31). W naszym życiu też jest bardzo wiele ran. Rany po śmierci bliskich nam osób, z którymi często nawet nie można było się pożegnać. Rany chorób tak poważnych, że nadzieja na ich ustąpienie i wyjście ze szpitala jest bardzo nikła. Rany wynikające z lęku i niepewności jutra. Rany tęsknoty za dawno niewidzianą rodziną i przyjaciółmi. Rany związane z trudną sytuacją materialną z powodu pandemii. W każdej z tych naszych ran czeka na nas zmartwychwstały Jezus i mówi: "Pokój wam". Obyśmy i my umieli za apostołem Tomaszem powiedzieć: "Pan mój i Bóg mój".

5 kwietnia 2021 r. - Poniedziałek Wielkanocny
Polecenie przekazane uczniom Jezusa, by udali się do Galilei (Mt 28,8-15), można odczytać jako symbol powrotu do codziennych obowiązków, do tzw. zwykłego życia. Jerozolima, gdzie Jezus umarł i zmartwychwstał, była przede wszystkim miejscem kultu Boga, zaś Galilea to miejsce zamieszkania i pracy. My też po świętach będziemy musieli wrócić do pracy zawodowej, do szkoły (oby jak najkrócej w wersji online), do obowiązków domowych. Ważne, byśmy to czynili, pamiętając, że Jezus obiecał czekać w Galilei na uczniów. Na nas też będzie czekał w domu, pracy, szkole, sklepie, placu zabaw i w tysiącach innych miejsc.

4 kwietnia 2021 r. - Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego
Nie da się oderwać Wielkiego Piątku od Niedzieli Zmartwychwstania. Nie może istnieć zmartwychwstanie, które nie będzie poprzedzone śmiercią - nie w sensie fizycznym, ale śmiercią dla grzechów, dla swoich słabości, dla swego egoizmu. I nie można też, wierząc, zatrzymać się w śmierci i nie żyć zmartwychwstaniem. Są tacy ludzie we wspólnocie Kościoła, nawet księża, którzy ciągle myślą i mówią tylko o grzechu, śmierci, piekle, szatanie. Trzeba nam wszystkim uwierzyć - jak Maria Magdalena, Szymon Piotr i Jan - w życie, które pokonało śmierć (J 20,1-9).

3 kwietnia 2021 r. - Wielka Sobota
Z powodu pandemii obrzędy liturgiczne Triduum Paschalnego i Świąt Wielkanocnych są częściowo okrojone. W Wielki Czwartek nie było obmycia nóg, w Wielki Piątek adorowaliśmy krzyż przez skłon głowy zamiast ucałowania, w Wielką Sobotę nie będzie można zanurzyć dłoni w poświęconej wodzie chrzcielnej. Do tego dochodzą rygorystyczne limity osób mogących przebywać w kościele. Czy z tego ogołocenia liturgii Bóg może wyprowadzić jakieś dobro? Z pewnością tak - może nas nauczyć dostrzegania tego, co najważniejsze i ukryte pod zasłoną znaków liturgicznych.

2 kwietnia 2021 r. - Wielki Piątek
Przy krzyżu umierającego Jezusa było bardzo wielu ludzi, kapłani, faryzeusze, żołnierze, ciekawski tłum łaknący widowiska. Ale tak naprawdę przy Jezusie było tylko kilka osób: Matka Boska, Maria Magdalena, apostoł Jan i kilka kobiet (J 18,1-19,42). A my? Jeśli ktoś zapytałby nas, czy jesteśmy z Jezusem, z pewnością dalibyśmy twierdzącą odpowiedź. Ale czy to jest prawda? Może w obliczu trudności rozpraszamy się jak wszyscy - poza Janem - apostołowie? Jezus umarł na krzyżu między innymi po to, byśmy zawsze mogli do Niego z ucieczki powrócić.

1 kwietnia 2021 r. - Wielki Czwartek
Na dwadzieścia jeden rozdziałów Ewangelii wg św. Jana aż pięć zawiera opis Ostatniej Wieczerzy, podczas której Jezus ustanowił sakramenty eucharystii i kapłaństwa (J 13-17). Jeśli św. Jan tak szczegółowo zapamiętał przebieg pierwszej - sprawowanej przez Jezusa - mszy świętej, to i my moglibyśmy spróbować gruntownie przemedytować całą liturgię, w której co tydzień lub częściej uczestniczymy. Słowo po słowie, gest po geście, modlitwa po modlitwie - warto taką medytację co jakiś czas praktykować, by uczynić nasze uczestnictwo we mszy świętej jak najpełniejszym.

Rok 2020

----------------------

Archiwum