29 października 2017 r. - XXX Niedziela Zwykła
Celem skierowanego do Jezusa pytania o największe przykazanie  (Mt 22,34-40) nie była chęć poznania prawdy, ale próba podzielenia słuchaczy Jezusa, skłócenia ich, a w rezultacie odłączenie ich od Niego. Jeden człowiek będzie za najważniejsze uważał pierwsze przykazanie, drugi - trzecie, jeszcze inny - piąte, a stąd już mały krok do kłótni i wojny. Divide et impera - Dziel i rządź.
Jezus jednak nie przyszedł, by ludzi dzielić, ale jednoczyć, dlatego Jego odpowiedź nie mogła być inna, jak wskazanie na przykazanie miłości Boga i ludzi.
W naszej rzeczywistości, gdzie ludzie są strasznie skłóceni i podzieleni, nawet w Kościele, trzeba ciągle powtarzać: "Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. To jest największe i pierwsze przykazanie. Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego."

22 października 2017 r. - XXIX Niedziela Zwykła
Faryzeusze, "chcąc podchwycić Jezusa w mowie" (Mt 22,15-21), zadali Mu pytanie o płacenie podatków cezarowi. Sami jednak innym razem nie byli gotowi, wręcz stchórzyli, gdy Jezus zadał im pytanie o chrzest, jakiego w Jordanie udzielał Jan Chrzciciel.
Można, wręcz należy Jezusa pytać o wiele rzeczy, których nie rozumiemy, ale trzeba też chcieć usłyszeć do nas skierowane Jego pytania i być gotowym dać Mu odpowiedź.

15 października 2017 r. - XXVIII Niedziela Zwykła
W co się ubrać, idąc na spotkanie z Jezusem? Co założyć, by nie usłyszeć: "Przyjacielu, jakże tu wszedłeś, nie mając stroju weselnego?" (Mt 22,1-14). Bogu na pewno podoba się szata pokory, szata gotowości słuchania Słowa Bożego, szata wrażliwości na drugiego człowieka, szata autentyczności wiary. Święty Paweł napisał: "Obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw drugiemu" (Kol 3,12-13).

8 października 2017 r. - XXVII Niedziela Zwykła
Warto zadać sobie dość szokujące pytanie: "Jaka jest moja cena? Jak wiele musi zapłacić Bóg, by mnie wykupić z niewoli grzechu i śmierci? Jaka jest cena mojego ODKUPIENIA?". Według przypowieści o dzierżawcach winnicy (Mt 21,33-43) Bóg jest gotów oddać życie własnego Syna, by Jego winnica była bezpieczna i obficie owocowała. Ktoś mógłby powiedzieć, że łatwo jest oddać życie Syna, a nie własne, ale sam Syn - Jezus mówił: "Ja i Ojciec jedno jesteśmy" (J 10,30). Ofiara Syna jest ofiarą Ojca. Jeśli Bóg oddaje życie za nas, to może warto oddać życie dla Niego?

1 października 2017 r. - XXVI Niedziela Zwykła
W oczach Pana Boga nie są ważne słowa, lecz czyny (Mt 21,28-32). Gdy składamy Bogu obietnice (np. podczas spowiedzi postanawiając poprawę, albo na początku października zamierzając często uczestniczyć w nabożeństwach różańcowych), lepiej jest obiecać mniej i dotrzymać słowa, niż zapowiadać niestworzone rzeczy ze świadomością, że ich nie spełnimy. Nie dotyczy to tych zobowiązań, które mają rangę ślubu, bo nie można przecież być tylko trochę księdzem, zakonnicą, żoną, mężem. Tu trzeba poprzeczkę postawić sobie maksymalnie wysoko, a potem czynić wszystko, by swoje zobowiązania wypełnić. Warto też pamiętać, że z Bogiem wszystko jest możliwe, o czym przypominają słowa umieszczone w herbie nowego arcybiskupa łódzkiego - VIRTUS IN INFIRMITATE - MOC W SŁABOŚCI.