29 grudnia 2019 r. - Niedziela Świętej Rodziny
Fragment Ewangelii czytany w liturgii uroczystości Świętej Rodziny ukazuje św. Józefa jako człowieka o niezwykłym poczuciu odpowiedzialności za Maryję i Jezusa (Mt 2,13-23). Warto więc przy tej okazji postawić sobie pytanie o własną odpowiedzialność za wszystkie rodziny, które tworzymy. Najpierw za rodzinę tworzoną przez rodziców, współmałżonków, dzieci, rodzeństwo i dalszych krewnych. Potem za wspólnoty, do których należymy: parafie, szkoły, miejsca pracy, bloki, osiedla. Następnie za wspólnoty bardzo szerokie: Kościół, Ojczyznę, świat. I wreszcie za tych członków naszej ludzkiej rodziny, którzy już są poza światem, w wieczności, ale ciągle liczą na naszą pomoc, i sami stamtąd nam pomagają.

26 grudnia 2019 r. - Święto św. Szczepana, pierwszego męczennika
Boże Narodzenie było bez wątpienia jednym z największych cudów w dziejach świata. Wszechpotężny i nieskończony Bóg zamieszkał w bezbronnym ciele małego dziecka i stał się "Bogiem z nami". Warto nauczyć się dostrzegać także inne cuda, mniejsze, nie tak spektakularne, ale za to dziejące się w naszej rzeczywistości, w naszych domach, szkołach, miejscach pracy. Na przykład życzliwość i ciepło podczas składania życzeń opłatkowych, radość z obdarowania kogoś prezentem pod choinką, spotkanie dawno niewidzianej rodziny lub przyjaciół, śpiewanie kolęd przez osoby na co dzień rzadko śpiewające. Albo coś większego - pojednanie z Bogiem po latach bez spowiedzi i nakarmienie serca Komunią Świętą. Warto postarać się, by cud Bożego Narodzenia nie skończył się wraz ze świętami - "Kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony" (Mt 10,17-22).

25 grudnia 2019 r. - Boże Narodzenie
W opisie Bożego Narodzenia, jaki znajdujemy w Ewangelii wg św. Łukasza (Łk 2,15-20) zwracają uwagę wyrażenia pełne dynamiki: "pójdźmy", "zobaczmy", "pośpiesznie". Tak właśnie musi być - skoro Jezus się narodził, cały świat musi nabrać tempa, by jak najszybciej przyjść (przybiec) do Niego, a potem pójść (pobiec) z Dobrą Nowiną do innych. Wyjątkiem jest Maryja, która uczy nas kontemplacji - "Zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu".

22 grudnia 2019 r. - IV Niedziela Adwentu
Czytając ewangeliczne opisy wydarzeń poprzedzających narodziny Jezusa, możemy znaleźć odpowiedź na pytanie o to, jak dobrze przeżyć Boże Narodzenie. Warto na przykład zwrócić uwagę na ewolucję, jaka dokonała się w osobie św. Józefa. Początkowo "zamierzał oddalić Maryję potajemnie", ale po nocnej rozmowie z aniołem "wziął swoją Małżonkę do siebie" (Mt 1,18-24). My też czasem mamy pokusę przeżycia świąt z nastawieniem, że trzeba jakoś ten trudny czas przeczekać, zjeść, co jest do zjedzenia, odwiedzić, kogo trzeba i wypada, odstać swoje na Pasterce, cały czas czekając, by móc z ulgą powiedzieć: "Święta, święta, i po świętach". Ale też możemy przyjąć dziecięcą radę małej Oli ze szkolnych jasełek (nikt dorosły nie potrafi powiedzieć tak, jak ona): "Jezus się narodził, radujcie się!".

15 grudnia 2019 r. - III Niedziela Adwentu
Gdzie jest Jezus - oczekiwany przez wieki Mesjasz? Gdzie jest Jezus -  wypatrywany przez nas w Adwencie? Jest tam, gdzie "niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię" (Mt 11,2-11). Więc jeśli jest w nas jakiś brak, jakaś niedoskonałość, słabość czy grzech, to możemy być bardziej niż pewni, że Jezus jest blisko.

8 grudnia 2019 r. - II Niedziela Adwentu - Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP
Niepokalane Poczęcie oznacza wolność Maryi od grzechu pierworodnego, a w konsekwencji także od wszelkich grzechów popełnianych myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem. My - co prawda - przychodzimy na świat obciążeni grzechem Adama i Ewy, ale przecież przez chrzest jesteśmy z tego grzechu obmyci. Nic nie stoi więc na przeszkodzie, byśmy i my - jak Maryja - byli pełni łaski, błogosławieni między ludźmi i pewni Bożej obecności (Łk 1,26-38). Wystarczy tylko chcieć, resztą zajmie się Bóg.

1 grudnia 2019 r. - I Niedziela Adwentu
Wiara jest tajemnicą. Nieustannie poszukujemy odpowiedzi na cały szereg pytań, od pytania o istnienie Boga, przez pytanie o dobro i zło, pytanie o obecność Boga w Eucharystii, pytanie o mnogość religii i Kościołów na świecie, aż po pytanie o rzeczy ostateczne. Często towarzyszą temu spore wątpliwości. TO DOBRZE! Bo to oznacza, że wobec Boga przyjęliśmy postawę dziecka, które ciągle pyta mamę lub tatę: "Co to jest? Po co? Dlaczego?" i słucha odpowiedzi z dziecięcym zaufaniem i wiarą w rodzicielską mądrość.
W nowym roku liturgicznym poświęconym tajemnicy wiary, warto podjąć postanowienie częstego stawiania pytań i równie gorliwego poszukiwania odpowiedzi w mądrości Bożej.