|
17 lutego 2024 r. - Sobota po Popielcu
Różne były motywacje zadawania pytań
Jezusowi. Na przykład uczniowie Jana Chrzciciela jako ludzie głęboko
pobożni szczerze pytali Jezusa o sens postu. Ale faryzeusze i uczeni w
Piśmie "szemrali, mówiąc do Jego uczniów: Dlaczego jecie i pijecie z
celnikami i grzesznikami?" (Łk 5,27-32).
Jak jednym i drugim odpowiadał Jezus? Ewangelia daje świadectwo, że Jego
odpowiedzi były mądre, logiczne, łagodne, pełne życzliwości. Przykład
Jezusa uczy, że - choć czasem trzeba użyć mocnych słów (co Jezusowi się
zdarzało) - to jednak więcej dobra można uczynić ręką wyciągniętą do
zgody niż zaciśniętą w pięść.
16 lutego 2024 r. - Piątek po Popielcu
Czemu mamy pościć? To pytanie często
stawiamy w Wielkim Poście, ale jeszcze częściej w innych częściach roku,
zwłaszcza gdy przychodzi bezmięsny piątek. Tak naprawdę odpowiedź jest
tylko jedna. Post jest potrzebny wtedy, gdy brakuje nam pana młodego,
czyli Jezusa (Mt 9,14-55).
A dzieje się tak, gdy upadamy, gdy grzech zajmuje
w sercu miejsce należne Jezusowi. Wtedy trzeba pościć, by przez pokutę
pozbyć się grzechu i otworzyć się na Bożą obecność.
15 lutego 2024 r. - Czwartek po Popielcu
Kiedy człowiek szuka dobrej pracy, często
podczas rozmowy kwalifikacyjnej słyszy od pracodawcy całą listę wymagań,
jakie będą mu stawiane. I musi podjąć decyzję, czy wymagania te
akceptuje. Jeśli tak, zaczyna pracę i staje się częścią społeczności
danej firmy. Podobnie Jezus, powołując nas na uczniów i zapraszając do
Kościoła, zapowiada, wręcz ostrzega, że pójście za Nim wymaga
codziennego brania krzyża na ramiona i naśladowania Go (Łk 9,22-25).
Wielu się tego boi i odchodzą. U progu Wielkiego
Postu warto usłyszeć pytanie Jezusa: "Przyłączasz się?".
14 lutego 2024 r. - Środa Popielcowa
Warunkiem uzdrowienia z choroby jest
przyznanie się przed sobą i przed lekarzem, że jesteśmy chorzy. Jeśli
poszlibyśmy do lekarza i na pytanie, co nam dolega, twierdzilibyśmy, że
nic, że dobrze się czujemy, to najlepszy nawet lekarz nie będzie w
stanie nam pomóc. Podobnie jest z Wielkim Postem. Jeśli nasza dusza ma
zostać uzdrowiona i zbawiona, to musimy wyznać Bogu swoją słabość.
Przyznanie się do grzechu jest początkiem nawrócenia, czyli procesu
uzdrawiania naszej duszy przez Jezusa. Pomocą w tym są proponowane przez
Jezusa lekarstwa: jałmużna, modlitwa i post
(Mt 6,1-6.16-18). A wyznaniem Bogu, że
chorujemy na grzech, jest publiczne (czyli na oczach ludzkich) przyjęcie
szczypty popiołu na głowę.
|
|
