6 listopada 2024 r. - Środa XXXI Tygodnia Okresu Zwykłego
Bardzo trudna jest nauka Jezusa, gdy mówi: "Nikt z was, jeśli nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem" (Łk 14,25-33). Chyba najbardziej chodzi o to, byśmy umieli się wyrzekać samych siebie, swoich grzechów, zwłaszcza tych, które są niezwykle mocno w nas wrośnięte, jak chwast wkorzenione w duszę. Właśnie takie ekstremalne zerwanie z grzechem, wykluczenie przywiązania do grzechu, nawet lekkiego, jest warunkiem odpustu zupełnego, który w Oktawie Wszystkich Świętych możemy ofiarować codziennie za jednego zmarłego i w ten sposób pomóc jego duszy w osiągnięciu nieba.

5 listopada 2024 r. - Wtorek XXXI Tygodnia Okresu Zwykłego
Czasem tak jest, że ludzie odcinają się od bliskiego kontaktu z Bogiem, argumentując to nadmiarem spraw spoczywających na ich głowie. Tak jak zaproszeni na ucztę, którzy wymawiali się: "Kupiłem pole, muszę wyjść je obejrzeć; kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować; poślubiłem żonę i dlatego nie mogę przyjść" (Łk 14,15-24). Czy nie ma dla nich ratunku, gdy zakończą życie, trwając w oddaleniu od Boga? Ratunkiem jesteśmy my, gdy modlimy się za tych, co się nie modlili. Gdy karmimy się Słowem Bożym i Ciałem Chrystusa za tych, co Boga unikali. Gdy pościmy za tych, co nigdy nie pościli. Gdy poświęcamy czas Bogu za tych, co swego czasu Mu ciągle żałowali. Także gdy naprawiamy wyrządzone przez naszych bliskich krzywdy, których oni nigdy pokrzywdzonym nie wynagrodzili.

4 listopada 2024 r. - Poniedziałek XXXI Tygodnia Okresu Zwykłego
Jezus nigdy nie wymagał od uczniów czegoś, czego wpierw nie wymagałby od siebie. Gdy więc On mówił, byśmy zapraszali na ucztę "ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych" (Łk 14,12-14), sam pierwszy zapraszał do Królestwa Bożego ludzi cierpiących z powodu ubóstwa, ułomności i życiowego zagubienia. Boże oczy kierują się zawsze na tych, którym w życiu jest ciężko - materialnie i duchowo, a odwracają od pyszałków i chwalipiętów. Gdy w Oktawie Wszystkich Świętych wspominamy swoich zmarłych, mamy świadomość, że nie zawsze byli ideałami. Mieli oczywiście wiele zalet i wiele dobra dla nas uczynili - i za to jesteśmy im dozgonnie wdzięczni. Ale mieli też swoje większe i mniejsze wady, którymi nas czasem boleśnie dotknęli. Trzeba umieć wybaczyć im z serca wszelkie ułomności.

3 listopada 2024 r. - XXXI Niedziela Zwykła
Gdy kiedyś przyjdzie nam pożegnać się z tym światem (nie z życiem, bo przecież dalej żyć będziemy), trzeba będzie rozliczyć się z Panem Bogiem ze wszystkiego. Być może będzie to tylko jedno pytanie: "Powiedz, co dla ciebie było najważniejsze". I jeśli odpowiemy - oczywiście zgodnie z prawdą, bo wtedy już nie da się kręcić: "Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą; Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego", to usłyszymy z Bożych ust: "Niedaleko jesteś od Królestwa Bożego" (Mk 12,28-34).

 

 

 

 

XXXI tydzień

XXX tydzień

XXIX tydzień

XXVIII tydzień

XXVII tydzień

XXVI tydzień

XXV tydzień

XXIV tydzień

XXIII tydzień

XXII tydzień

XXI tydzień

XX tydzień

XIX tydzień

XVIII tydzień

XVII tydzień

XVI tydzień

XV tydzień

XIV tydzień

XIII tydzień

XII tydzień

XI tydzień

X tydzień

IX tydzień

VIII tydzień

VII tydzień

-------------------------

VI tydzień

V tydzień

IV tydzień

III tydzień

II tydzień

I tydzień

 

 

-------------------------

Zapiski z lat 2014 - 2023
znajdują się w archiwum.